Durmadan yediğim zehir aşımdır
Mide delik – delik, kol borca – borca.
Gözlerimden akan kanlı yaşımdır
Gönül bölük – bölük, hal parça –parça...
Her türlü belada garip başımdır
- “Bağlum’lu” Necip Fazıl Üstada –
Allah (C.C.) sevdiği kula çektirir çile –çile,
Şikayet edilir mi gerçeği bile – bile? ..
Herkes düşünür elbet, maksat; sağlamı tutmak,
Zaman akıp gider kimse görmeden
Eritir içinde nice demiri.
Verdiğini alır sana sormadan
Gizli alemdeki canların piri.
Fışkırır topraktan yüzbinlerce can
Ne kadar yalvarsan ağlasan boşa,
İllallah demişim eyvallah olmaz.
Araya girenler kim olsa, haşa!
İllallah demişim eyvallah olmaz.
Tükürdüm aşkını geri yalamam,
Hayat iniş çıkışlı, hayli güç bir merdiven,
İnsan onun üstünde, tırmanmayı pek seven!
Toz - pembe ufuklar var, bir gözlük camlarında,
Gerçeğe dokunmaya gerekir mi eldiven? ..
Bir karış toprağa canım vermişem
Avuç avuç savur beni at beni
Ne verdiysem aynen ondan dermişem
Gönül bahçesine davet et beni…
Bir ömür boyunca çalış çabala
Hayatın doyulmaz güzelliği var,
Güzelin kendince özelliği var,
Güzellik bilmezsen rezilliği var,
Güzeli duyalım, güzel görelim.
Bülbülün ötüşü güllerde güzel,
Çocukları severim,
Mutlu, güler yüzleri.
Kimseleri darıltmaz,
Tatlı, şirin dilleri.
Çocukları severim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!