Adı Bende Saklı
Ben seni anlatacağım,
ama öyle bir anlatacağım ki
ne ismini duyacaklar
ne suretini görecekler.
Aklımın Kıyısında Sen
Ben senden geçtim belki,
ama aklım bir kez bile vazgeçmedi senden.
Her gidişim, yarım kalmış bir dönüş oldu.
Yönümü bil diye baktım.
Albatrosun Kalbindeki Mavi
Yıllar yıllar önce, denize kıyısı olan, fakir ama gülüşlerle süslenmiş küçük bir şehir varmış. Bu şehirde neşe, sokak lambaları gibi geceleri aydınlatır, sevgi ise rüzgarla savrulan çiçekler gibi her yana dağılırmış. O şehirde her şey küçükmüş ama her şey sıcacıktı: evler küçücük, sofralar sade ama içlerindeki mutluluk büyük ve berrakmış.
Bir gün, gökyüzünün derin maviliğinden, nereden geldiği bilinmeyen bir yumurta düşmüş. Yumurtanın düştüğü yer, mahallenin en yoksul ama en yüreği zengin çocuğunun önüneymiş. Genç çocuk gözlerine inanamamış. “Bu bir kuş yumurtası!” diye fısıldamış heyecanla. Mendilini çıkarıp nazikçe sarmış yumurtayı, koşarak eve, annesine götürmüş.
Beni bıraktın,
bir akşamın sessizliğine benzeyen bir suskunlukla.
Ne bir açıklama,
ne de gözlerinde kalmaya yetecek bir sebep bıraktın.
Ateşi Seven Yalnızlık
Yanacağını bilen hiç ateşten korkar mı?
Son nefesini vereceğini bilen,
hiç ölümle pazarlık yapar mı?
Ben,
“Ay Mehtap Halindeyken”
Bir bir dökülürken zamanın avuçlarımdan,
Bin parçaya bölünmüş kalbimin tamiri yokken…
Bana Sen Lazımdın
Bana sen lazımdın…
Yorgunluğumu omuzlarından silip atacak,
Gözlerime bakınca içimdeki fırtınayı durduracak,
Sırtımı yaslayabileceğim son duvar,
Başka Bir Sessizlikte
Her gün bir şeyler eksiliyor yüreğimden. Nereye gittiğini bilemediğim küçük parçalar... Belki bir tebessümün yankısında kayboldular, belki de onun gözlerinde saklı kaldılar. Taşıdığım kadın… Evet, “taşıdığım”. Çünkü onun yükü bana ait gibi… Korkuları, kırıkları, geceleriyle birlikte ruhuma asılı duruyor.
Başta sadece tebessüm etti. Masumdu. Sonra, o tebessümün içinden ürkek bir fısıltı çıktı: korkuları. Ardından bir savaş başladı; kimseye açmadığı, ama her sabah gözlerinin kenarında izi kalan bir savaş… Bazen yanı başımda oturuyordu ama kalbi bambaşka bir uzaklıktaydı. Bazen de beni gözleriyle sevip, dudaklarıyla “git” diyordu.
“Ben Bir Yolcuyum”
Ben bir yolcuyum…
Bir satır arasında gidip geliyorum.
Hüzünlü bulutlar eksik olmaz etrafımda.
Dünya dönüyor, mevsimler gelip geçiyor üzerimden,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!