Mehmet Bildir Şiirleri - Şair Mehmet Bildir

Bir bir dokulurken zamanın içinden binbir parçaya bölünen kalbimin tamiri yokken
Bir kadın çıktı ıssız sessiz bir solukta

Bir yük vardı omuzlarında,
Sanki bin asrın kamburu gibiydi
Mahur mahur bakıyordu etrafına

Ben bir yolcuyum bir satir arasında gidip geliyorum.
Hüzünlü bulutlar eksik olmaz etrafımda, Dünyayla birlikte dönüp mevsimler yaşarım Golgem bile bir vardır bir yoktur. Bazen sussuz bazen de hayalsizimdir.

Bir tebesüme bir gülücüğe hayran,
Birde gülerken kendi gamzelerimdeki mutlulugu resmederim iki damla göz yaşıma.

Ben senden gitmedim ki asla,
Sen dünden razıydın gitmeye,
Hiç te düşünmedin döndüğünde buldugunla biraktiginin asla aynı olmadığını,
Gitmekle ben gitmiş diyemezsin,
Aklın kalır,
Gönlün kalır,

(Erkek)
Çok kavim gördüm çok gezegen çok evren gezdim,
bir ışığına hayran birde gözlerindeki sıcaklığa, kalbinin derinliklerinde yaşadım ruhumla seni,Bazen güneşim bazen ayım bazen kanatlarınl
a dünyamı aydınlatın
Ben bir meligin ruhunda yeniden doğdum.

Kalbim senden habersizce atarken,
bir gece mehtap halini alırken bile,
sessizligini bile gizlemisti o manzaranin derinliğine,

En sensiz nefes alamazken,
sen bulutlardan yağmuru medet ederdin,

Ömür yeter mi bilmem seni bir daha görmeye,
Ne bileyim birdaha guluslerine sarılmaya,
İlk gördüğüm gibi sana tutulmayi,
Sonra gözlerini ilistiriyorum gözlerime,
Yoklukta var etmiştim seni,bazen ağlamak geliyor içimden ama kocaman susuyorum sana,

De ki bir kitap olsam,
Sayfasini her cevirdiginde gözlerini görsen,
De ki dört mevsim olsam,
Kışı,sonbahri,ilkbaharı gözlerinde yazı kalbinde yaşasam,
De ki kocaman bir okyanus olsam,
Bir albatros gibi dalgalarima kapilsan,

Bu hayatta insanın en büyük varligi kendini kimseye ifade edemezken yanlizliga dökülüp,
Ona herşeyi anlatıp yalnızligiyla sırdaş olmaktir,
Bütün olumsuzluklara rağmen güle bilmektir,
İşte hayat o manzarada başlar,
İnsanların sessizliklerine bakıp hayatı bulamayanlara seslenmek istiyorum,
İki dudaginizda tutsak ettiginiz kelimeleri artık özgür birakin,

Bilmezdim bu karanlıktan çıkıp melek yüzlü bir yare tutulacagimi.
Sessiz sesiz yürürken sessiz çığlıklarla bedenime vuran rüzgarların sesiyle sana geldim.
Gözlerini ilk gordugumde kaderimin yazıldığını hissettim.
Seviyorum seni ,bir de seni sevmemi. Ela gözlüm
Ela gözlerine bakarken okyanuslara dalıp gidiyorum kureksiz bir sandal gibi denizin ortasında
öylece masum bir çocuk gibi.

Deli bir firtinada kaybolan bir adamın sessizlesen ayak seslerinden yılların yorgulunu yaşatan bir paslı rayda yalnızlığını ararken gülümseyen iki çift gözün derinliğinde gördü sıcaklığı.

Uzun bir soluktan sonra yanında esip geçen ruzgarin hafifliginden yaprak yaprak savrulan bir gozbebegin uçurumdan düşüyordu,

İçindeki yanlizligi hiç bukadar derin derin hisetmemisti,
Geçmişi geleceğine karışmış bir bulutan sağanak sağanak düşen yağmur taneleri den bir serseri merminin sol göğsüne girmesi kadar acitmisti hayallerini,