Mehmet Arslan 3 Şiirleri - Şair Mehmet A ...

Yaratılmış, nasıl yaratır, aklı,
Aklında yaratanın gücü saklı,
“Dünyada kibirlenerek yürüme! ”
Öğünmek yalnız O’ Allahın Hakkı!

19 mayıs-1993

Aç ve açık kalıp,
bizim için ateşlerde yandın,
duayla yatıp, duayla kalkan,
nur yüzlü bir insandın,
anacım bilinmeyen surette,
baştan aşağı sabır,

Samsunlu Mehmet dediler adıma,
Fakir fukaranın babasıyım ben,
Okurum garibin ceddine rahmet,
Ali okulunun hocasıyım ben,
Orta boylu esmer sakin görünür,
Bütün koğuşlarda bilinirim ben…

SAMSUN VE BEN (2)

O günler saf ve temiz,
aydınlık günler,
Sevda edindiğim,
dostlar edindiğim,

Hastane başında,
bir kız sevdim,
Sene Yetmiş beş,
On beş yaşımda,
Evleri,
evimizin yanında,

1
Karabağ Hocalıda sessizlik,
ve karanlık hâkim,
doğan gün,
ağlayarak, yavaşça,
geceden sıyrılıyordu,

Gel Bayramlaşalım…

Gel artık gönül dağlarıma kış indi,
İçime gam düştü, yollarım kesildi,
Kuruyorken çağlayan gönül pınarım,
Bayramla yol bulsun, yol vermez dağlarım,

Şimdi kalbin sokaklarda,
Sevecek birini arıyor,
Yeniden severse eğer,
Mutlu olacağını sanıyor,
Daha yeni iyileşti,
Yüreğindeki yaralar,

Gelme üstüme yoktur ayarım, Korkmam kimseden öfke duyarım, Kem sözlerini elbet duyarım,
Kimse bizden kurtaramaz sizi...

Neden içini dökmezsin bize, Kızarım ama kıyamam size, İhtilal yapmak sizin nenize, Halkın öfkesi boğacak sizi…

Aldanıp ta sen kime uyarsın, Gaipten gelen sesler duyarsın, Anladım sen akılsız bir yarsın, Anlamaz aptal sandınız bizi…

Sardı tenimi,
bu sevda,
Her yerde,
aşkının izleri var,
Nikahla biter,
bu dava,