Anlatıp kafanı yormak istemem
Kimseden de merhamet dilemem
Bu benim alın yazgım artık gülemem
Patlayan mayın gibiyim anla beni
Korkuyla tutunmuşum bir çürük direğe
Bakma öyle
Nazarina takilir kalirim yoksa
Cekersin damarimdan kani
Yagmalanir gencligim
Ufalanirim bir kuru ekmek gibi
Bu bedenim sana köle olur
Sevdi de almadı bu yürek
Olmadım bu dünyaya direk
Boşa çektim gardaş kürek
Herşey talan gözden artık
Nice fırtına seller gördüm
Sen sevdikçe hazan gelmez bağıma
Baharlar gelecek gönül dağıma
Sevinçle kuşlar konacak dalıma
Yağsın artık yağmur tüm varıyla
Öyle yandımki aşkın nar,ile
Yağmur yüzü görmeyen toprak yarık
Değil demin de ekinin yüzü sarık
Bu suskunluğa acaba kimler tanık
Açma tabibim açma bağrım çok yanık
Nefese dünyanın gücü yetmiyor
O karadeniz mavisi gözlerin
Ahu dudu dilden dökülen sözlerin
Bende nasıl gider derin izlerin
Adını andıkça tutmuyor dizlerim
O al güneşi andıran cemalın
Susma yüreğim nedir bu hüznün
İçin yara bere yaşlıdır gözün
Dertgıran olmuşsun acılı sözün
Yine de direnmesini bil ağlama ele
Hasret yer bitirir tezden gidersin
Sen gününü gün ederken
Ağlamak payıma düştü
Diyar diyar hep gezerken
Ağlamak payıma düştü
Huzur vardı hep yanında
Hüzünle gözlerim dalar maziye
İçimdeki bu korkunç sezgiye
Sitem eder oldum baht,a yazgıya
Halden bilmez zalim ağlatı beni
Gönlüm arı gibi kondu daldan dala
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!