Bir ömür tükettim gurbet elinde
Ne dost kaldı nede yaren yanımda
Bin bir dert türedi kalan canımda
Ağlarım anam'a yoktur yanımda
Zaman uçtu gitti yakalamadım
Dağlar taşlar duydunuzmu
Böyle ibret gördünüzmü
Tarihlere yazdınız mı
İnsan insanlık susuyor
Yolcum yerde kan kusuyor
Yüksel Duran malatya ilinden
Ömür tüketmiş gurbet elinden
Hoş nağmeler dökülüyor dilinden
Tanıdım Almanya berlin şehrinden
Kötülük bilmez çalışır arı gibi
Çarkın kırılsın senin zalim avrupa
Düzgün yolumuzu eyledin sapa
Kimi abonedır hap,a kimi ağzında tıpa
Bizleri tanımıyor bizden doğan sıpa
Mahrum eyledin bizi yurdumuzdan
Bilirmisin
Zeytin gözlüm
Kaç yıl oldu ayrılığımız
Belki de
Çaresizce unutun herşeyi
Ama ben
Sözüm var tanrıya yıkılmayacağım
Ben bir anayım hep direneceğim
İki yavrum var hep seveceğim
Bu hayat bana zindan olsada
Dağları yolları zülüm versede
Hayalin karşımda yar yar
Canlanır durur,durur
Beynime kan sıçrar lele
Kalbimi vurur,vurur
Yaşlı gözlerimle yara yar
YABAN ELLİNDEN
Azmı oynaştık seninle harman yerinde
Ikimizi de gurbet vurdu çok derinden
Sana uyan artık derim gaflet selinden
Ne olur bir mektup gönder yaban elinden
Çok bekledim Adem oğlundan medet
Güllerin dikeninden aradım saddet
Zalim ecelden de istedim mühdet
Taşmı yüreğin vefasız gelde af et
Aradım seni metropolda sokak sokak
Servet sandığım onurumu benden aldılar
Beyaz,a giden yüreğimi kara çaldılar
Şu garip başımı herdem derde saldılar
Acımadı insanoğlu vurdular vurdular
Kanıyor yüreğim sancılar içinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!