Yükledim ömrümü hayat kervanına
Ulaşa bilsem varsam yanına
Okurum feleğin o kara canına
Çölde bitkin düştüm hakkını helal et ana
Çok düşler gördüm rüyalarla uyandım
Nice gözyaşı döktümde dolmadı çilem
Artık usandı yazmaz oldu eldeki kalem
Bir rehvaya kapılmış gidiyor bu alem
Hak düzenimizi hayre yor bitmiyor elem
Kimi dara düştü de figanlar eyledi
Dinmez oldu gözyaşımız
Ağıt yakar ana bacımız
Hayvandan beter halimiz
Ne oldu da böyle olduk
Damardan kan akmaz oldu
Açıldı umut kapısı sen kapatın yüzüme
Beni terk edip kandın gülüm elin sözüne
Acı çektirdin ateşler yağdırdın özüme
Bu ateş seni de yakar inan iner özüne
Tükettin ömrümü, bezdirdin beni
Bu gün iştahım kabarmış
Aynı masmavi denizler gibi
Savurur beni gökyüzüne uçurtma gibi
Kamçı istemeyen taylar gibi
Kırmızı gören azgun boğalar gibiyim
Sadece seni yazmak istedim
Ne ayı,yıldızları ne de güneşi
Ne doğayı,dağları ne de ateşi
Ne bulutları,yağmuru ne de doğaya
işlenen nakışı
Şu gönüller bir hoş oluyor
Savaşlar bu gün barış oluyor
İnsani arena da yarış oluyor
Dostlarım bu gün bayramdır
Kazan kaynar ocak üstünde
Herkese gün doğar bana gün doğmaz
Neyledi ki gayri halim anlamaz
Bu kahpeliğe yürek dayanmaz
Bu figan bu isyan sanadır sana
Ne günüm gündür ne gecem gece
Buram buram kokar bizim oralar
Gurbettin hasretti beni yaralar
Söyleyin nazlıma giysin karalar
Bu sitemim sizedir beyler,ağalar
Tutuyor gözümde çayın kenarı
Bağladılar sana gelen dileklerimi
Zalimler aldılar ellimden çiçeklerimi
Birer birer kaybettim sevdiklerimi
Yaşanmaz haldeyim çaresizim Allahım
Yüz parçaya bölündüm toparlanmam güç
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!