ÖLMEZ MEHMETLER
Dört koldan sarmış beni kara dertler
Gözlerim aman diler dizlerim emekler
Sırtımdan vurdu kahpece namertler
Öldüğünü sanma ölmez mehmetler
bir hasat mevsimi
yine güneşin kızgınlığı döndürür başımı
ayağımda çarık isyanlı
dereceye vursam çıldırır dereceler
kavurur toprağı,kızdırır sabır taşımı
kaynatırım yoksulca eldeki aşımı
Aylardır günlerin bana tuzaklar kurdu
Gündüzlerin taciz gecelerin sile vurdu
Yeter bu kadar ceza, kinin sürdü de sürdü
Bıkmadın mı hala, bende bir can taşıyorum
Sanki yer yüzünü yaratmışsın bu halinle
Kimseye yükleme günah yükünü
Eğer tanrıya kul isen, bil suçunu
İnsanlığı çar çul etme tut ucunu
Bil kendini bil Allahın gücünü
Ak günleri etme kendine kara
Issız karanlıkta boynu bükük çiçek
İçimde ne umut bıraktın,ne de dilek
Mahkum oldu umudum,büküldü bilek
Gel bu zorlu yaşamda beraber gülek
Alaca karanlıklarda boylar verirsin
Yüreğim üşüyor sana karşı
anlatması çok güç
Be canım
Çarı çırpıdan bir ateş yak
Gözlerin gözlerimden alevlensin
Kıvılcımı vursun tenime
Sakın ata'sözlerini atma yabana
Muhtaç kalırsın bir kuru soğana
Onurunla yaşa sarıl davana
Bir bilmeze düşer ağlarsın sonra
Herdem çare ara dur uyuya kalma
Zülüm kervanı almış başını gidiyor
Fakirin elinde ekmeği aş,ı gidiyor
Büyük balık herdem küçüğü yüdüyor
Bir çare eyle tanrım sistem bozuldu
Korkarımki daha çok tufanlar gelecek
Sorma beni benden canım
Kurumuş beden de kanım
Salana dursun her yanım
Seni seven bir insanım
Gülüp geçme bu halime
Acılar içindeyken senden merhamet diledim
Kayboldun Ansız gözümden gitme diyemedim
Ne kadar duygusuzmışsın seni bilemedim
Sen bir yanda gururum bir yanda silemedim
Sensiz yıkıldım senelerce ama ben ölmedim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!