Mehme Arslan Şiirleri - Şair Mehme Arslan

I

eski bir dostun sadece sözlerindesindir artık
cümlelerinde varsındır
hayatında yok
o narin cümleler kitaplarda kalmıştır artık

bülent'e

ne olmadığını bildiğimiz şeydir madde
boynumuza doladığımız şey
bi kalem değildir örneğin
ya da gözümüze taktığımız

rakı susuz olduğu zaman
kılıç su konulduğu zaman keskindir
şeker çayı hem biraz soğutur
hem de lezzet verir
aşk acısı tıpkı rakı ve kılıç
örneğinde olduğu gibi

karanlıkta üzerine ışık çarpan
su birikintisi denli parlak gözlerin
geniş ovalara yayılan
ıtırlı bahar yeli gibi
yüzünde eriyen gülümseyişin
ve dahi cennet ilahilerinin

kirli sakal bıraktırıp okşadığın suratımı
savaş artığı gemilerin metal yorgunluğu
kanatıyor artık her günuyanımında
ve ben 'her allah'ın günü
suratımı sineklere pist olarak hazırlarken
sakallarımı değil

hiçbir türküde martıya rastlayamazsınız
turnadır türkülerin favori kuşu
şarkılardaki kedinin yerini
türkülerde bazen at alır
bazen kınalı kuzu
sen benim türkülerimdeki martımsın

Bir sevdam var bu kışı çıkarmaz dediğim,
Bir aşkım
Zemheri sert geçer buralarda
İkimizi birden doyurmaz bu ekin
Yapılacak tek şey
Bırakmalıyım sevdamı mor dağ eteklerine

dünyanın döndüğünün kanıtı
salınmasıysa bir kürenin boşlukta
havasız ortamda
yalnızlığın kanıtı
içip içip salınmasıdır bir adamın
havadar sokaklarda

bıyıkların terleyene kadar gidip
onlarca kadınla birlikte yıkanabildiğin
'cennet hamamı' gibidir aşk
vakti geldiğinde kapı dışarı edildiğin

08/11/2005

ne güzel
dost kalabiliyorsun eski sevgililerinle
acıtmamışlar demek hiç içini
oysa benim içim o kadar acıdı ki
hatırlamak istemiyorum bu sebeple
'dost' olmayan geçmişimi