Mehme Arslan Şiirleri - Şair Mehme Arslan

‘Mutluluk bir çimendir bastığın yerde biter
Yalnızlık gittiğin yoldan gelir’
___________________oktay rifat


yo yo siz beni yanlış anladınız

ey titrek beyaz bedenini
sarmalayıp uyumayı sevdiğim kadın
hayatımda maviler olmayacak artık
turuncular olmayacak
ve bir ağız dolusu
kekre öpücüğün verdiği ferahlık

hazan mevsimi geldi yine
hüzün mevsimi yani
hüznün tekili midir hazan
ya da yaz
kutsal kitaplarda okudan sonra
gelen ikinci emir mi

tamam anlayabilirim
elinden sıkıca kavramış
annesinin yanında
saçlarını iki yanda örgü yapmış
-üzerine güneş ışığı vurmuş
kar öbeği gibi parlayan-

Gittin işte
Arkanda söz temsili iki resim
Bir de kulaklarımdan gitmeyen sesin
Ve tabi ki şiirlerimdeki gamzelerin kaldı

Gittin işte

ve iç geçirir bakarken
teyemmüm sevdalara dalmış
sevgilinin fotoğrafına
apansız (an) sır (kara) sal bi şehri
içinden kopar sonra o şehir
kanar

cemal süreya'nın isminden attığı
harfe sahip çıkmak gibi
yeter ki doğru söylensin kaptan'ın ismi
veriyorum adımın bi harfini

28/10/2005

kaç prensi odasına almıştır
beline kada inen saçlarıyla
kim bilir kaç denizci gözlerinde boğuldu
fırtınalı zamanlarda
kaç dağcının planında vardır
burnundaki zirveye ulaşmak

işime yaradığı kadar bilirim herşeyi
sözgelimi
latince altıyı bilmem
farsça yediyi
tüm dillerde sevmeyi bilirim lakin
nefret nedir bilmem

eskiden üzümü gözlerinden içerdim
şimdi şişede rakıdan
pek farkı yok aslından
önceden tereme peynirini teninden yerdim
şimdi rakının yanında meze olaraktan
boş yere değil her gece içişim