Mahmut Nazik Şiirleri - Şair Mahmut Nazik

GAYRI SEVDAMIZA SIĞINIRIZ
ZALİMİN ZULMÜNDEN

Bu düzen başıma neler getirdi
Soyan soydu alan aldı götürdü
Bu sülükler kanım emdi bitirdi

Bir gülümsedi ki
Ne gülme ama
Bir vadi güneşti sanki
Ne dalda çiçek kaldı açmadık
Ne yerde kuş kaldı uçmadık
Ne de yasak kaldı kaçmadık

Nideyim ki böyle demi devranı
Tökezlesen yedi yerden taş gelir
İçten içe yanar aşkın harmanı
Her güzelin gözlerinden yaş gelir

Eğri doğru her şey bir şey misali

UYKUSUNDA GÜLEN BEBEK

Ay bulutun ardına düştü
Bahar da kışın ardına
Gülerek bir bebek doğdu
Canan dedik Can adına

Sırtımıza tonlarca yük yüklenip,
Hep frene basa basa yaşadık
Korkularla tabularla örklenip
Kalbimizi kasa kasa yaşadık

Nefretimiz esir alır sevgiyi

Süredursun zulüm demidevranı
Sevda söyler elbet son sözü canan
Gidedursun zalimlerin kervanı
Elbet sevda söyler son sözü canan

Şu dünya ki namertlerin harmanı

BULUT MU OLDUN UMUT MU

sen var ya sen
çatlamış dudağıyla yaylamın kızı
yedi köyün on yedi benli Kiraz'ı
Çukurova'nın ela gözlü nergizi

ŞİİR SENİN NEYİNE BE ÇOCUK

.................................... Her yanım tabu duvar
.....................................Bilmem duvar da ne var
......................................Yâr havar yâren havar
.....................................Dışı dört mevsim bahar

YÜREĞİMDEKİ YARA ONSEKİZ YAŞIMDAN KALMA

……………………….Nefsini edip de köle
……………………….Işık olmak yere göğe
……………………….Kanat açıp özgürlüğe
……………………….Atılanlara aşk olsun

Anladım ki
Eden bulur
El eyler de
Beden bulur
Gelen bulur
Giden bulur