Mahmut Nazik Şiirleri - Şair Mahmut Nazik

UÇURDUĞUN GÜVERCİNİ ÖLDÜRME

Özü gül açar da yüzünde eyvah
Nefsine yenilmiş sözünde Allah
Bir elde güvercin bir elde silah
Uçurduğun güvercini öldürme

SEVİYORSUN FARKINDAYIM

Ben gönüllerde çiçekler bezerim
Sen sana benzersin
Ben bana benzerim
Olur ya bazen de bulutlarada gezerim

ÖYLE SESSİZ SESSİZ AKIP GİDERİZ

Dağdan düze inen bir nehiriz biz
Aşka dağ dayanmaz yıkıp gideriz
Yemyeşil vadilerde kolumuza
Çaylar dereleri takıp gideriz

AŞKIN KIYISIINDA GEZER DURURUM

Sol yanım gururum, sağım servetim
Dal sallansa hile sezer dururum
Arkamda onurum önüm hasretim
Yârim yârenimi ezer dururum

SEN BENİM DAĞIMIN KARI DEĞİLSİN
ღ
Ne tadın ne rengin ne kokun koku
Sen bu bağın gülü narı değilsin
Kekikte bir küsküt canavar otu
Sen bu dağların köknarı değilsin

Tepelerden bir ay doğar
Iraklarda yıldızlar var
Deniz dağın saçın tarar
Neden sevdam ağlar bu gün

Ovalarda güller biter

BÜLBÜLLE OYNAMA GÜL VURUR SENİ

Hasretler tutuşur dalda gül olur
Bülbülle oynama gül vurur seni
Aşkı ile tutuşur şarap al olur
Gönülle oynama yol vurur seniღ

Yüreğinde aşkı cefa
Şeydâ bülbül iş başında
Her yiğitle sürer sefa
Vefasız gül iş başında

Yürek bir sevdaya düşmüş

DAL YANIM GURBETTİR GÜL YANIM HASRET

Alayım kalemi, sazımı sabret
Hem söyleyip hem de yazak be saki
Dal yanım gurbettir gül yanım hasret
Baharda bağ gibi tozak be saki

Bir devri çemberde dolanıp durdum
Anladım ki onca telaş boş imiş
Yaşam nedir diye yıllarca sordum
İki nefes arası gülüş imiş

Dal soyunur geriye çalı kalır