Mahmut Nazik Şiirleri - Şair Mahmut Nazik

DÜŞKÜNÜZ BİZ AMA NEYİN DÜŞKÜNÜ

Düşkünüz biz ama neyin düşkünü
Aşkla dopdoluyuz ömrün her günü
Yakıp kül etmişiz nefsin köşkünü
Hırsın kör atından inmeden olmaz

DOKUNSAM GONCA SÖYLESEM ŞİİR

Ne zaman
Martıları havalanmış bir deniz görsem
Gönlüme gün vurur
Işıklar toplarım ufuklarından

GÜLE YAKIŞASIN OĞUL

Eli elindeyse yârin
Güle yakışasın oğul
Öyle ince öyle narin
Bele yakışasın oğul

GÜLMEK İSTER DELİ GÖNÜL

Yar yanağından goncayı
Yolmak ister deli gönül
Dört yapraklı o yoncayı
Bulmak ister deli gönül

HA BU GÜN HA YARIN NE FARK EDER

Madem sonu yokluk soyka dünyanın
Ha bu günde ha yarın ne fark eder
Yanağında gül açarmış Leyla’nın
Aşk dediğin bir yaranı kırk eder

SEN BENİM SEVDAMA YAR OLAMAZSIN

Biz adımızı
Dağlardan
Köklü kayalardan
Kuşlardan çiçeklerden

SALAKLIĞIN SONU MU VAR

Cahil söyler bilge susar
Her konuda ahkâm keser
Söz değil de nefret kusar
Salaklığın sonu mu var

Bu korkular maskeler
Bu kılıf sana dar gelir
Bu boyalar maskaralar
İnsan olana ar gelir

Kabuğundan çıkabilsen

Küfretmişsek namussuza
Neyi suç bunun hakim bey
Yalancıya namussuza
Neyi suç bunun savcı bey

İt kapınca hoşt demişiz

gönül güneşe hasretse
sevginin yokluğu gölge
ay vuracak odaya gülüverse..

aşk
ey yürekteki yüce bilge