Mahmut Nazik Şiirleri - Şair Mahmut Nazik

AYI İNDİRDİN İŞTE MASANA

ay mı karanlık?
şansın mı kırık?
kimse de seni anlamıyor ya

Netmeli yoksulluk seni netmeli
Isız koyaklarda taşa tutmalı
Olmazsa suyuna zehir katmalı
Bir soğana muhtaç hallere döndük

Netmeli yoksulluk seni netmeli

YAŞADIKLARIM NE Kİ

Yaşadıklarım ne ki
Yaşamadıklarım yanında sanki
Tadına bakamamak
bir meyvenin belki

Deryaları yel gibi
Aşıp gelsen ne olur
Dağdan inen sel gibi
Coşup gelsen ne olur

Yar olsan yaren olsan

EN GÜVERCİN YERİMİZDEN VURULDUK

Gülleri çatlatırdı gülüşümüz
Tırpan yemiş çayır gibi derildik
Çiğdem gibi göz kırpardı düşümüz
Dolu vurmuş ekin gibi serildik

KEŞKELERİ HAYATIN

Bilmem ki netmeli
Nereye gitmeli
Hangi ocakta tütmeli
Hangi tarlada

günaydın demeli sabaha
günaydın demeli şiirce
gün gibi ortada olmalı
hasret gibi duygulu
yer elması çiçeğince aydınlık
papatya gibi apaçık

“ SENİ GİDİ DİNSİZ HOŞ! ” DEDİ BANA

Güzel insanlar gelir bir araya
‘Nerde o akıl, o baş! ’ dedi bana
Senin gemini oturtur karaya
‘Seni gidi dinsiz, hoş! ’ dedi bana

SEVGİDEN SÜZÜLMÜŞ ÖZ GÖNDER BANA

Bir bebeğin bakışında yıkanmış
Yüz yüze bakacak yüz gönder bana
Söz dediğin hem yapan hem yıkanmış
Sevgiden süzülmüş söz gönder bana

Yıllardır yapılır hazırlık
Sam amcayla pazarlık
Zaten mesleğim benim
Üfürük muska nazarlık

Uyup siyaset marşına