Kucaklarsam diyorum; bütün semavi ilmi;
İçimden öpmek gelir, bütün kitaplarını…
Amma öpemiyorum, dudaklarım yeminli;
Cüzü-enam üstüne; başka kitap öpmeyi…
Bizde hasret, divane,
Sizde sevgi bigâne,
Bu hal ızdırap bana,
Hayat oldu virane…
Sevgi sinem dağladı,
Kalem boş, kâğıt boş, her şey boşlukta dönüyor
Hiçbir şeyde mana yok, dünya sarhoş dönüyor
Kalbimin kapısını, bir çilingir çalıyor
Gönlümün sarayında, bir esinti dönüyor
Sevgiden bir dem olsa dünya sevgiyle dolsa
Elbette, sevmek gerek
Candan içten severek
Canı feda ederek
Sevgi nedir bilerek
Hayat hoş; sevgi lazım
Şu yaldızlı: hayat tahtı
Ya Mahmud’un; nice bahtı
Bir yaradır, kanım aktı
Acısı, canımı yaktı
Dünya fani, hayat makbul
Biz asi kulların: tövbekâr olduk
Yandı gönül, rahmetine susadık
El açtık yarab! Dergâhına geldik
Orucun sevabına, gönül verdik
Mü’minler seherde, tutular niyet
Benim, güzel sarı gülüm
Sen yaktın ya, hani külüm?
İsminle açıldı dilim
Benim, güzel sarı gülüm
Güller, bülbülsüz olur mu?
Bize, bey deme ha! Yüce değilim
Sen de deme, asla, ben ben değilim
Bizde “BEN” arama, çünkü sendenim
Sen: bensin ben, arkadaş! Bende senim
Gör ki: dertler, ne kadar kalabalık
Topyekûn bizde; ulvi bir hastalık
Yüce bir davanın, hamalı olduk
Damla misali: deryalara daldık
Özlenen zafere, bağlanan umutlar
Erilmez, çiğnenmeden sahte hudutlar
Şahlansın, imandaki bütün buutlar
Çileye talip olan, zaferi kutlar
Çilesiz zaferler, yalan ve hayaldir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!