Bu hayat güzel şeydir
Dikenli gül gibidir
Bazen diken batırır
Bazen gülü koklatır
Gül dikeni görmeli
Ben ki: Aciz bir kulum
İslam’dır, benim yolum
Bağrı yanık, bülbülüm
Solmasın! Güzel gülüm
Gönlüm, gülden nazik
İman kalplerde bir beyaz noktadır
Kim ki: bu noktada gayret gösterir
Onun kalbi, beyaz renge bayonır
Beyaz billurla, dışı da süslenir
Nifak kalplerde, bir siyah noktadır
Akıl: başta, iddia makamında,
İblis: her an taarruz kıvamında,
Ruh: mevzilenmiş, hep savunmada
Karar kalbindir, komuta İnsanda
İnsan; mahkeme yerini andırır,
Sakın! nerede demeyin, bu nehir
Diliyorsan: bir gözü de, sendedir
Aşkına sayısız, tekbir çekilir
Hakikat nehri, her canda yol bulur
Sana canlar feda, hakikat nehri
Dünyada gördüğümüz, her numunede;
Hakikat mucizesinin, eseri var…
Gerçekler çıplak, parlarken gözlerinde;
Hala gözleri kamaşıp, şaşıran var…
Kabirden öte, görmediği halde;
Kafamda düşünceler, fokur fokur kaynıyor
Efkârı azmanımda, hep şimşekler çakıyor
Mahzun gözlerim, hayret ızdırabı çekiyor
Şu insanlar ki: neden! Hiç mi hiç düşün müyor
Bu hayat: Götürü yaşanmaz, düşünmek gerek
Yeni geldik, bu vatana
Yoldaş olduk, dünya sana
Rakip oldu, nefis bana
Gönül düşme, şandan yana
Sana: şeref, izzet gerek
Izdırap: bu muydu? Sinemde çarpan
Fokur, fokur ciğerinde kaynayan
Düğüm, düğüm boğazında bağlayan
Keskin, keskin şu beynimi dağlayan
Bu ifadelerin: hepsi yetersiz
İnsan hayatı, açılır perde perde;
Her perdesi, derman olur bir derde…
Kimi: zevku sefa arar her yerde;
Kimi de yarandır, vazgeçer serde…
Perdeleri açan zaman pervanesi;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!