Şu şiirler öldürüyor ya bizi,
En çok da, ona yanıyorum.
Her bir damla mürekkebi zehir oluyor yüreğime,
Boğazımda, acıdan dökülen mürekkepler düğüm oluyor,
Sonunu bilmediğim bu deryada ilerleyemiyorum sevgilim,
Bana ölmem için, bir "Sen" şiiri yetiyor...
Belki de yanlış niyetlerimizin kaderini yaşıyoruz.
Biz olmak varken ayrı,
Ne Pervane, ne ateş
Aşkı yaşamadan ölümü tadıyoruz.
Bir bir yaşıyoruz seçtiğimiz yolları.
Noktalama işaretlerini dava edeceğim sevgili.
Hangi cümlede sana uzansam bir virgül,
Sonumun sen olmasını istediğimde üç nokta koyuyor.
Marazlı sevgi bağıyım sevgili,
Bir baksan baharım,
Gözünü yumsan kış.
Gözlerime bakma,
Taşarım,
Sığmam gönül tahtına.
Ölümün eşiğinde sevecektim dünyayı.
Beş kere geldiğim dünyada,
Bir bir koklayacaktım dağ çiçeklerini
Hayatı beş kez yaşayıp,
Ölümün tadına varacaktım.
Bugünlerde ölüm benim.
Sol yanım aşk yuvası,
Ciğerlerim kabristan...
Bana bakma sevgili,
Soluğu ölüm kokan, benim.
Arala perdeyi sevgili.
Dağların ardında gün ağarmışsa,
Bil ki gelmişim.
Hani karanlık aydınlığa yenik düşer ya,
Dağların tepesinden doğan güneş,
Ölümcül duygularımın lügatısın Amara.
Katlime fermanım.
Sonbahara tuttuğun yüreğim,
Usul usul yaprak döküp,
Kayıp bir meçhule meylediyor.
Sevda yolları meşakkatli,
Bir hardır içimde
Vuslatı şayan
Ömrüm, sen bahçesi.
Gönül tahtımın haramisi.
Alaimisema
Doğan güneş seni bekler.
Çocuklar sebepsizce gökyüzüne,
Sen çocuklara sebepsizce,
Doğan güneş sana dönmekte...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!