Leyla Işık Şiirleri - Şair Leyla Işık

Güz oldu mu,yoksa artık bahar mı?
Nedir göçmen kuşlardaki bu telaş...
Zaman nasıl geçti birden anlamadım
Yoksa ömür bitiyor mu,yavaş yavaş?

Saçlarıma kar mı yağdı, ne bu aklar?

Gittin.........
Tüm yasanmış zamanları alıp
İçinde boğulacağım boşluğu bırakarak gittin.
Senden geriye gözyaşım kaldı
Merdivenlerden inişini,
Ayak seslerini dinledim bir süre

Sabah ayazı yüzümde
Çiy taneleriydin dün gece
Konuşan yüreğimde
Yükselen duvardın sessizce
Gecenin örtüsü yırtılırken
Utancında sevmenin

Zaman akıp gidiyor.......
bendini dinlemez nehirler gibi
işte! karşındayım
gözbebeklerimde büyüyor zamanın irisleri
sarıp sarmalıyor beni soğuk duvarlar
gözlerine bakıyorum

…

“Gelişinle
Dudağını uzatır zaman dudaklarıma
Mührü çözülür özlemişliğin.
Gözlerim gözlerinin haresinde aydınlanır

Sensizlik içime çökünce
deli eder beni düşünceler
beklerim
gelmez günlerdir senden
ne bir mektup...ne bir haber...
özlerim seni.

Gok kudurmus. Ne istiyor delicesine yagan yagmur penceremden? Damlalariyla dovuyor…karanlik gecemi.Karanlik odami simsekleriyle aydinlatmak istiyor belki…

Yalnizliktan yakinan ben degil miydim?
Sessizlikten…
Yildizlar cekilmis gokyuzunden
Ofkesini kusuyor bulutlar.

KUYU (Ben artık küçük bir kız değilim...)



Yalnızlık dipsiz bir kuyu

Yağan yağmur damlalarının,limon ağacının yapraklarıyla flörtünü izliyorum günlerdir.
Dallarda eski bir plak takıntısında serçelerin ötüşü…
Oysa ben, derin mavilere uçan martıları özlüyorum. Çanağında çırpınan denizi…
Denizin gümüş, bulutların akşam kızıllığında erguvani rengini…
Sesleri binlerce uçurtmayı sonsuzluğa salan mutlu,
Yanaklarında gül açan,yürekleri kocaman,biraz hin bakışlı çocukları özlüyorum.

hep yanımda oldun...
unutturup yalnızlığımı.
rüzgar oldu ellerin saçlarımda
sevgi tarağı parmaklarınla
okşadın
-okşadın....