Kubilay Enginol Şiirleri - Şair Kubilay ...

Ulaşmak imkansız, duvarlar örülü
Üstüne üstlük üzeri siyah örtülü
Görmek, sevmek mümkün değil ne yapayım?
Çünkü ben,imkansız aşkların adamıyım
Yüreğim yaralanacak illaki
Kolay aşklar zevksiz sanki

Gözlerinin maviliği ile kayboldu söylediklerin
Düşmanın yüzünden yok oldu izi çizmelerinin
Ölümüne kurtardın bu yurdu
Hali harap şimdiki gençliğin
Göstermelik anıyorlar,ölüm yıldönümünde
Tabii ki varsın yinede birçoğumuzun kalbinde

Puslu sabahın aydınlık ruhu
Kalktı yine mutluluk dolu,
İndi pür neşe iskeleye
Yol verecek ekmek teknesine.
Pancar motora bir, iki asıldı,
Patırtısı sanki bir masaldı.

Karanlığı umut makaslarıyla kestiler
Katlayıp ceplerine koydular
Yüreklerinde ümit
Yıldız çocuklar
Sığınmak istediler sıcaklığa, sokuluvermek azıcık
Rüyalardan öte değildi,bir damlacık azık

Erkek:
Acı bir şey, hediye alamamak
Bir öpücük, bir yaprak palavralarını duymak
İşsizlik kötü, bir de dipleri görmek
Belki de yenecek sadece soğan ekmek.
Biliyorum göz ışıltılarım para etmez

Görünmez zincirlerle bağlıyım sana
Acımıyorsun hiç aşk tutsağına
Gözyaşı,azap fayda etmedi sana
Sen seçtin,gardiyan oldun aşk tutsağına
Yıldızlar kadar uzak,nefesim kadar yakınsın
Tutsağım sana kader utansın

Çılgın sevişmelerin,yorgunudur sabah
Nefes nefese,bir o kadar ıslak
Herşey gibi mutlak bitmiştir,akşam
Hüzün,pırıltı,aşktır artakalan
Birbirinin dudağında serinlemişlerdir
Uzanmışlardır, sereserpe

Ellerini açmış bir çocuk hayal et
Işıltılar yayılmış olsun etrafa
Bir sevgi diliyor tertemiz
Göğe açılan geniş ufkuna
Tutsa elinden getirse bir melek
Sen varsın,aslında yok buna gerek

Mavi saçlı hırçın kız
Dalgalarında vapurlar gezer
Tekneler rızkını kovalar
Saçlarına yağar hergün yıldız
Gözlerin
Bir mavi,bir yeşil

Yeni bir sayfa açmak istercesine
Uyur insanlar.
Sabah
Beyaz bir sayfa
Yeniden yazarlar
Akşam