Her şeyim eksik, her şeyim yarım;
Saatler takılı kaldı yokluğuna.
Ölüm gibi ıslak, kapat perdeleri;
Yine hüzün çöktü yürekten yana.
Kandamlaları akıyor gözlerimden,
Zaman pervasız, zaman acımasız.
Boğuyor dört duvar üstümde mezar;
Doğru ne, yanlış ne, sorular cevapsız.
Bir gönlün kıyısında solmak neymiş,
Sürgün yedim sol yanına hıçkırıklarla.
Bir su alıp götürse bedenimi,
Başım alıp gitsem nafile, önüm sıla.
Her anım gün be gün ölüme gidiyor,
Hayat vurgun yedi, günler yıllara inat.
Arifesindeyim belki de, bugün o gün;
Ha durdu, ha duracak köstekli saat.
Kayıt Tarihi : 19.2.2025 14:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
“Salıma yağmur yağarken, bir bardak çay demlenir yokluğunda; bilmezsin...! "Köstekli saat, zamanın donmuş anlarını ve kaybolmuş umutları işaret eder; her geçen an, hayatın ölüme giden yavaş yolculuğunun bir parçasıdır."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!