Kenan Tortum Şiirleri - Şair Kenan Tortum

Bendeki bu ateş, sendeki özlem,
Dokunsam yanarsın, sussam ağlarsın.
Ben, ölsem de sönsem, vuslata ersem,
Gelecek günlere, hasret bağlarsın.

Bilinmez bir vaka, bulunmaz merhem,

Sen Güneşimdin ben ise garip bir ayçiçeği.
Her gece sabırsızlıkla beklerdim sabahı.
Sabahtan kastım; seni, ışıltını, bana hayat veren ısını.
Oysa ki varlığımın farkındamısın? bilmiyorum ?

Sen doğunca dertler kederler bitiyor, yalnızlık son buluyor.

Kalpte buruk bir acı, bedenimi tırmalar,
Hiç mi doğru söylemez, bu yalancı aynalar?

Oysa'ki solar dı yüzleri güllerin seni görünce,
Acep bi hal mi var sende neşeli gördüm gülleri sen gelince.?

Bir tarafta yedi kat, bir tarafta sekiz bab,
Biri birinden fazla, merhametten ibaret.
Zorlama az olanı, çok olanda yüce "RAB"
Hak ile gel sekize, etme nâr'a ziyaret.

Bir olandan geldik biz hiç olana..
Yine döneriz bire, vakit geçende.
Bin nasihat verdi, varlığın bana..
Tin'e döneriz ölüm bize gelende.

Babasın sen bir başlangıç vesilesi..

Bazen çok konuşursun cahildir de anlamaz.
Bazen de bir bakışın, kitaplara da sığmaz.

Bir nar çiçeğini narince seviyormuş gibi..
Bakışların;
Beni benden alıp huzuruna esir eder gibi..

Buldunmu bir gönülde yatacak sıcak bir yer?
Taş yerine koyduğun huzurda mı o başın?
Ben yine ayazdayım gel yerin yoksa eğer?
Herşeyi bırak koş gel, kimsesiz bana taşın.

Kalmadı kimse deme, adım ilk başa konsun!
Allah için bu can, giden benim başım olsun.