Kenan Adsaz Şiirleri - Şair Kenan Adsaz

Soma'da...
umudun azaldığı yerde,
zamanın tükendiği
ve yaşamın karaya büründüğü
son perdede,
ölümle...

Kıymeti vaktinde
saklıdır hayatın...

Geçer ömür yine önümden;
yetişmem
vedasından olduğumun

Dolanır yüreğime
sürgünün özlemi;
hele gelmişse güz mevsimi,
Sararmıştır anılar
yine çocukluğumda
ve ben düşlerimle

Sığınır benliğim
ölümün gölgesine...

Değil yaşamına

Öyle bir isyan,
Öyle içten büyüme,
Öyle dipsiz bir kuyu ki...

Sen taşırken içinde
koca bir sızıyı

Teneşire...

acısı soğuk bir ölümün
geçmez feryadına,
gam-ı isyanın alâsına,
teslimiyeti yokluğa çıkmış

Bir bilse
Bu kayıp şehir
geçmişin büyüsünü...
Bir rüzgar çıksa,
Alsa,
Götürebilse beni

Soğuğuna bile yabancıyım
bu şehrin...
Düşlerim üşüyor,
ben bir başka üşüyorum...
Ama değil soğuğundan,
Ama değil ayazından...

Yarınlara varalım diye
erteliyoruz bugünleri
ve ölüm soğuk yüzünü gösterince
kıymetli oluyor anılar...

Her gidene bakışım,

Yaşamın kıyısında

limana muhtaç (gemi) gibi

iç fırtınaya esir gibi...