Kenan Adsaz Şiirleri - Şair Kenan Adsaz

Değişiyor çoğu şey uzak olunca,
Mesafeler işin espirisi,
yalanı belki de..
Ama uzak olan, kaybolan
Ne maddidir, ne de manevi...
Çünkü bir haddi vardır,

Karanlığa büründü ömrüm...
Doğan güne değil,
Ölen ruhumadır artık uyanışım...
###############
Katilim olmaya amade,
Tepemdedir yine celladım...

Öyle bir yaşam ki
Gün dünden uzak;
Öyle bir yaşam ki
Gün yarından umutsuz...

Öyle bir yoksulluk ki

Özlemindir


Nakış nakış işlenmiş şehrin
bir mavi deniz özlemi,
çocuksu hüzünleridir beni esir alan

Roboski...

Kışın ayazında,
geçinebilmek için
dağların
mesken edildiği

Bir harbin ortasında,
Bitmeyen bir savaştayım sanki...
Ne kazananıyım bu savaşın,
Ne de kaybedeni...
Bir arafta gibiyim
Yok kurtuluşum

Soma'da...
umudun azaldığı yerde,
zamanın tükendiği
ve yaşamın karaya büründüğü
son perdede,
ölümle...

Kıymeti vaktinde
saklıdır hayatın...

Geçer ömür yine önümden;
yetişmem
vedasından olduğumun

Dolanır yüreğime
sürgünün özlemi;
hele gelmişse güz mevsimi,
Sararmıştır anılar
yine çocukluğumda
ve ben düşlerimle

Sığınır benliğim
ölümün gölgesine...

Değil yaşamına