Kenan Adsaz Şiirleri - Şair Kenan Adsaz

Öyle bir yaşam ki
Gün dünden uzak;
Öyle bir yaşam ki
Gün yarından umutsuz...

Öyle bir yoksulluk ki

Özlemindir


Nakış nakış işlenmiş şehrin
bir mavi deniz özlemi,
çocuksu hüzünleridir beni esir alan

Roboski...

Kışın ayazında,
geçinebilmek için
dağların
mesken edildiği

Bir harbin ortasında,
Bitmeyen bir savaştayım sanki...
Ne kazananıyım bu savaşın,
Ne de kaybedeni...
Bir arafta gibiyim
Yok kurtuluşum

Soma'da...
umudun azaldığı yerde,
zamanın tükendiği
ve yaşamın karaya büründüğü
son perdede,
ölümle...

Kıymeti vaktinde
saklıdır hayatın...

Geçer ömür yine önümden;
yetişmem
vedasından olduğumun

Dolanır yüreğime
sürgünün özlemi;
hele gelmişse güz mevsimi,
Sararmıştır anılar
yine çocukluğumda
ve ben düşlerimle

Sığınır benliğim
ölümün gölgesine...

Değil yaşamına

Teneşire...

acısı soğuk bir ölümün
geçmez feryadına,
gam-ı isyanın alâsına,
teslimiyeti yokluğa çıkmış

Bir bilse
Bu kayıp şehir
geçmişin büyüsünü...
Bir rüzgar çıksa,
Alsa,
Götürebilse beni