Ben oyuncak değilim
Altları bezli bebeklerin elinde.
Ben şairim kendimce
Yazan
Yazdığını sanan
Yazdıklarına aldanan
Ne fesleğen,lale,sümbül
Ne sevdaya aşık bir gül
Ne de zindanlarda bülbül
Gökyüzünü hür isterim.
Ne dağlarda kar isterim
Herkes dertli
Herkes muzdarip bir şeylerden
Bu dünyada.
Kimi sevmez kalabalıkları
Kimi korkar yanlıklıktan
Kiminin nasırı
Acı çeksen bile yumma gözünü,
Bu Dünya böyle de olsa çok güzel.
Mahrum etme seni gönül gözünden,
Gün gelir sana da uzanır bir el.
Uzan ve yakala göçmen kuşları,
Ne sırtımı dayayabildim
Ulu çınarlara
Ne Uzattığım ellerime
Bir şeyler koydu ağa, bey
Hey dünya
Aklımı başımdan alacak bir söz
Diline ne güzel yakışır senin
Saçına takılmış pembe karanfil
Teline ne güzel yakışır senin.
Manalı manalı çekik gözlerin
Ne ben beyaz atlı prens,
Ne sen Rapunzel.
Ne senin saçların uzun,
Ne benim saçım.
yıllar yıllarımı çaldı,
Hala sevgiye açım.
Ne zararı var,insanları sevmenin
Açla açlığı,tokla tokluğu yaşamanın
Ne zararı var.
Şu üç günlük dedikleri dünyada
Ne zararı var
Sevmenin sevilmenin.
Birden düşüverdi aklıma memleketim,
Memleketimin dağları.
Kimi yeşil,
Renk renk çiçeklerle bezeli.
Kimi karlı, kimi kır
Kiminin eteğinde yaylalar,
Rüzgarda dağıldı,uçtu yeleler
Ağzı köpüklendi,yağız atların
Ne süvari bıktı,ne at yoruldu
Peşinden koşuldu,tüm muratların.
Murat,bazen Tuna bazen çöl oldu,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!