Yedionbeş treniyle yıl oldu
Yoluma yol, dertlerime dert kattım
Giderken dağıttım sevdalarımı
Dönüşte, topladım heybeme attım.
Sekizbuçuklarda döndüm evime
Bin bir türlü hali mevcut dünyanın
Bu dünya, yaşayan kimseye kalmaz
Yaptığın ettiğin her şey kendine
Senin günahını başkası almaz.
Her kes iyi olmaz, bir sen kötüysen
Kuşlar vardır,yuva yapar dallara
İki dal arası bir tüy yumağı
Dalda,cıvıl cıvıl ötüşür kuşlar
O ağaç ve o dal sevgi yumağı.
Hangi göz titremez,bakıp görürde
Bıraktım teselli aramayı meyhanelerde
Artık, kaldırımlarda da sabahlamıyorum
Açık hava iyi gelir dedi ya dostlar
Şimdi hipotromlara takılıyorum.
Bazen jokeyi oluyorum atların, bazen seyisi
Elimde altılı kuponları ve yarış gazeteleri.
Kalemimin feryadı uzaklardan duyulur
Kelimeler birleşir,bir derya,umman olur
Bazen,bu garip şair cümlelerde boğulur
Ben yazdıkça yaşarım, yaşadıkça yazarım.
Yaz kalemim,sil silgim,güzel olmayanı sil
Allah, akıl vermiş,fikir vermiş
Boğaz vermiş
Ve dil vermiş insanoğluna.
Yesin içsin ve konuşsun diyerek.
Ama
Öylesine insanlar yaratmış ki kurban olduğum
Bu Dünya'da aşk ve sevgi yalanmış,
Yollar eğri büğrü dolan dolanmış,
Yolun yarısında gücüm tükendi,
Gördüm ki; bağ bahçe, güller budanmış.
Kimse duymaz, feryadımı sesimi,
Bahçıvan, şaşırmış yine mevsimi,
Dal budak sakınmaz, yapar kesimi,
Dikeni kucaklar, gülden habersiz.
Hoca, okur yazar, arif geçinir,
Güldünmü içinden gelerek güleceksin
Zoraki tebessümün
Sahte gülüşlerin
Yeri ve zamanı olmamalı bu Dünya'da
İnsanların bir olmalı sözü
ve dört dönmemeli gözü.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!