Karacoğlan’nın;
“Bir kız bana emmi dedi neyleyim! ”
Şiirine izafeten yazılmıştır..
Verdiklerin ben de kalsın,
Hediyeni alma Canan!
Kalbimdeki bu yarayı,
Haçan bilmez açan bilir!
Gönlümdeki bu sarayı,
Sapan bilmez yapan bilir!
Serin serin esen yeller
Sabahları kalkıp günaydın desen
Vatanım diyerek insanı sevsen
Hayır işlerine koşarak gelsen,
Ne güzel olurdu benim ülkemde!
Barış Türküsü’nü yazsan dağlara
Gecenin bir yerinde,
Kimsenin görmediği yerde
Biri var; GÖRÜR
Gecenin bir yerinde
Kimsenin duymadığı yerde
Ne özgürlük ne de barış
Hak yolunda sen de yarış
Bu memleket karış karış,
Türkün Malı,Türk kalacak.
İnsanlara etme küfür
Derdim dağları aştı sessizce ağlıyorum,
Yandım demekle olmaz yananı görmem gerek.
Susuz kaldım çöllerde karalar bağlıyorum,
Kandım demekle olmaz kananı görmem gerek.
Bahçemdeki çiçekler birer birer kuruyor
Kalem tutan ellerini,
Sevsem bir daha bir daha!
Deste deste güllerini,
Dersem bir daha bir daha!
O değerli taşlarını
3 Mayıs’a Armağan
Kurtbaşlı sancakları çektiğimiz bir zaman
Dağlar dize gelecek,yollar dize gelecek
Ötügen Yaylası’nda oklar uçtuğu zaman
Hanlar bize gelecek,canlar bize gelecek.
Mahkemeyi Kübra kurulduğu gün,
Sorarlarsa eğer derim Eyvallah!
Sevapla günahın sorulduğu gün,
Sorarlarsa eğer derim Eyvallah!
Müslümanım dersen kılmalı Namaz
Kelebeğin kanadında,
Yara gördüm kanıyordu!
Kuşlar Dua Meclisi’nde,
Her gün bizi anıyordu!
Dağ başında açan çiçek,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!