Kazim Öztürk 2 Şiirleri - Şair Kazim Özt ...

Hainler!

Gündüz işyerinde, gece dağda alçak!
Seni beni söğüşlüyor bu hainler,
Devlete vergi vermiyor, her şeyi kaçak!
Vatanı satıyor bu hainler!

Hayat Bu!

Hayat, diyorlar inişli yokuşlu şu ömür törpüsüne!
Bazen ayakların soğuktan üşür,
Bazen kahrolursun üzüntüden!
Kalbin; kötü bir şey mi yaptım diye,

Hoşça geldin, hoşça gidecek misin?
Memnun olursan yine gelecek misin?
Bir yıl yollarını bekledik,
Nasıl ağırlayacağız diye,
Hesap yaptık, düşündük...
Sen gülerek, sevinerek geldin;

İtibar

İnsan bir şeyler bekler hayattan;
Ya sevmek, ya sevilmek, ya da itibar...
Üçünün de yeri insan, hepsi onda var.
Sevmeyi bilmek, hak etmek gerek,

Sahte

Vefa bir isim olarak kaldı dillerde!
Solmuş, yıpranmış güller ellerde!
Sahte gülüş sırıtıyor yüzlerde!
Seviyorum sözü neye yarar ki?

Tevbe

Tevbe gibi bir armağan vermiş yaratan,
Çalışalım gece gündüz, çıksın şeytan aradan.
Her gün bir fırsat, her saat bir vesile,
Bembeyaz bir sayfa, işte beklenen netice!

Kuruyan dudaklara, yanan ciğerlere,
Güneşten şerha şerha olmuş yüreklere,
“bir su yok mu” diyen dileklere,
can suyu lütfet ramazan hürmetine.

Sabrımız kalmadı, merhamet bitti,

Başarı, sende gizli,
Umut sende var.
Sabır sensin,
Kararlılık sende,
Neyin eksik bu bedende?
Başarısızlığa bakma,

Kötüleri imha eyler,
Örenleri inşa eyler,
Mazlumları ihya eyler,
Ne yiğitler var ülkede!

Biter gece sabah olur,

Üzülmeyesin!

Bu hale bakıp üzülme ha,
Bir gün çıkarız sabaha!
Bozuk insanda ne hesap var ne baha!
Batıl gömüldü gayyaya, çıkmaz bir daha!