Kazim Öztürk 2 Şiirleri - Şair Kazim Özt ...

Tesettür!

İslam'ın emri, insanın süsü,
Kalp kapısını, açar tesettür,
Haramdan kaçmak, Kur'an ölçüsü,

Bir yanda doğru,
Bir yanda yanlış,
Sağ elde gül,
Sol yönde diken..
Namazda Allah,
Dışarıda yallah...

Doğdun, büyüdün, geliştin...
Yiyor, içiyor, geziyorsun..
Hala aklın başında değil.
“Ölüm gelinceye kadar,
Rabbine secde et” diyor,
Sen hala avaresin...

Kriz

Kriz mıriz yok, hepsi; eyvahlarda, yuhlarda,
Asıl kriz; beyinlerde, ruhlarda,
Ahlak sükut etmiş, inanç rafa kalkmış,
Kimse kimseyi saymıyor, yalan şaha kalkmış.

Her şeyin sahibi sensin,
Yer gök senin emrinde,
Bizler aciz kullarına,
Medet Allahım.

Her türlü nimet senden,

Allah Bulacaksın!

Yediğimiz yemeklerde,
Verdiğimiz emeklerde,
Gördüğümüz örneklerde,
Daim Allah bulacaksın!

Değerleri götürdüler,
Dindarları bitirdiler,
Memleketi batırdılar,
Böyle Şubat istemeyiz!

İnsanları fişlediler,

Sen, ben, onlar ve biz,
Hepimiz bir aileyiz,
Aramızda ayrılık yok,
Fikirler değerli,
Düşünceler önemli,
Irkçılık ve gayrılık yok.

Asumana çıkıyor ahlar,
İniltiler, ağıtlar, günahlar,
Göz yaşları boğuyor zalimi,
Yer gök sesleniyor; “eyvahlar”

Kazım Öztürk 01 HAZİRAN 2008

Artı sonsuzda olan insan,
Eksi sonsuza gider her zaman!
Ekside, inişler, derekeler...
Artıda; yükselişler, dereceler.
İşte en şerefli an.