Kazim Öztürk 2 Şiirleri - Şair Kazim Özt ...

NE KALDI?

ahlak gitti, "sız" kaldı,
insanlık ıssız kaldı!
edeb yok oldu, "siz" kaldı,
toplum ortada dipsiz kaldı!

Karagözlüm

İnsanlık bu değil bil karagözlüm?
Gözyaşlarım akıyor sil karagözlüm!
Ahlak, şeref ayaklar altında,
Metroda sevişenler var karagözlüm!

Hiçbir şey boşa değil,
Hiçbir olay nahoşa değil,
En küçük şey karşına çıkar...
Ben yaptım oldu sanma,
Yalan, dolana kanma,
Şeytanlara inanma,

Her Şeyde O!


İnsan, tek başına bir hiç,
Ne ederse O'nunla eder.
O her şeyin özü;

Verir Bir Gün

Güzelliği görmeyenler,
Hakikate varmayanlar,
Sebep nedir sormayanlar,
Hesabını verir bir gün!

Kimi filiz akçaya muhtaç,
Kimi refah içinde!
Kimi açık, kimi aç,
Kimi sefah içinde!

Kimi milyarları harcar,

Alnın değdiği an yere,
Bütün büyüklükler boş yere,
Gözyaşlarıyla yıkanır,
Namaz kılınan seccade.

Karanlık tünellerde barındık,
Dar yollardan geçtik!
Gün oldu kahır,
Gün oldu ağılar içtik!
Kader çizgisinde bu yolu seçtik.
Ölü idik, dirildik!

Hesaplar, kitaplar, birbirine karıştı,
Kafalar bulanık, abukluk semaya ulaştı!
Her zaman hesap tutmuyor,
İki kere iki dört etmiyor.
Bazen bir, bazen iki, bazen beş eder,
İlla ki zorlarsan belki de boş eder.

Öyle bir zamandayız ki; bodoslama giderler,
Hak yemesen, ülkeyi düşünsen,
'Bu enayi, salak' derler,
Yasa, kural, hak... hak getire,
Kimin eli kimin cebinde belli değil,
Çalan çalana, hırsızlar bitire,