Kâzım Özgür Şiirleri - Şair Kâzım Özgür

İblis şeytan bağlanır,
Güzel dostluk sağlanır,
Kalpler yum şar ağlanır,
Her Ramazan gelince.

Hep Rahmetler saçılır

Altın, zümrüt olmuş tavan;
Emsalsizdi gördüklerim.
Kadifeden yumsak divan.
Emsalsizdi gördüklerim.

Beni ben'den alıp gitti;

Gayesiz,dengesiz tembel alışma;
Özüne değer ver,dışına değil.
Faydası olmayan söze karışma,
İnsana değer ver,kaşına değil.

Her şeyin sahibi Cenabı Haktır,

Biraz neşe biraz keder,
Hayat böyle akıp gider.
Bazı günler figan eder,
Muradını, almayınca.

Zengin olan malı netmiş,

Eğri dere senin yolun,
Akıyorsun gece gündünz.
Sarı sudur diğer kolun,
Akıyorsun gece, gündüz.

Sakarya’ya ulaşarak;

Nasuh’un tövbeyle cuş’a gelmeli,
Gördüğün ibretler, sana yetmez mi?
Nefsi terbiyeyle Rabbi bilmeli,
Kur’an tefsirine aklın, yatmaz mı?

Gururla, kibirle günahlar başlar,

Mütekâmildir çırağımın çırağı,
Budur yol, erkânı Kazim ÖZGÜR’ün.
Müzeyyen eyledi bahçesi, bağı,
Açıldı gülmeni Kazim Özgür’ün.

Açıldı gülşen-i yeşerdi güller,

1
Elbet bir gün öleceğim;
Soğuk taşa döneceğim.
Yanmaz ocak söneceğim;
Nasıl hesap vereceğim?
2

Sözlüğü karıştır hazinen dolsun;
Hayatın boyunca Özgür kardeşim.
Söylediğin sözler yerini bulsun,
Ustandan duyunca Özgür kardeşim.

Taktirle anarım daima seni;

1
O yüce sıfatın her an gönlümde;
Coşarım adını andığım zaman.
Şahadet kelamı şükür dilimde;
Beka-i billaha konduğum zaman.
2