Kazım Karagöz Şiirleri - Şair Kazım Karagöz

Mesele esaretten kurtulabilmek değil,
Mesele teslim olmamanın yollarını bil.

Nereye gittiğini bilmeden yol alıyor,
İnsanlık yem olacak yakında balıklara!
Dümensiz, pusulasız, gidiyor gemi bilmez,
Dalga nerde vuracak yalçın kalaylıklara! ..

Dün bu gün geçse dahi çıkar yeni engebe,
Dün bu güne gebeydi yarın bu güne gebe.

Dost ise görmek ister, seni kendi yanında,
Yardım iste ucundan gelir tutar anında.

Trilyon sene geçse bana ne faydası var
Benim için zaman kabre girinceye kadar

Dolaylı olarak de, direk deme yüzüne,
İnada bindirirsin değer vermez sözüne.

Dur bir ağzını kapa, birazcık beni dinle,
Hep sen dersen konuşmuş olamazsın benimle.
Ses tellerin susmazsa kulakların işitmez,
Bir şey anlamaz boşa konuşursun benimle.

Bilen ve bildiğini bilmeyeni dürt, eğit,
Bilmeyene bir şeyler anlat ve öğret, eğit
Bilmeyen ve bilmediğini bilmeyendense
İşte o bir aptaldır, yanında durma var, git!

Her zaman ve her yerde düşen kabahatlidir,
Her zaman ve her yerde mazlum kabahatlidir!

Sabah namazına koşa koşa gidenlerin
Torunları bu günler çöpe ayet atıyor...
Bizi kimler getirdi? Niçin, nasıl bu hale?
Dedesinin levhası neresine batıyor?