Kazım Karagöz Şiirleri - Şair Kazım Karagöz

Salih dost elden tutar çıkarır yükseklere,
Nadandan dost edinme batırır keseklere.

Tesadüf yani yok mu bu kainatı kuran?
Ne dersin? varsa ki, var, gönderemez mi Kur'an?

Ne çok haini varmış bu vatanın arkadaş?
Temizlemeden bunu yola çıkmak işi yaş!

Bir ben varım, ben dedin, yaşarken bu hayatta,
Artık yoksun ne oldu? Ne değişti hayatta?

Bu devleti verenler neden verdi acaba?
Coniye, siyoniste onu tutun diye mi?
Satın, savın her yeri, hiç bir şey bırakmayın,
Har ve harman savurun yeyin yutun diye mi?

Mümin olmak yaraya merhem olmak sarmaktır,
Kul hakkını gözetirken kılı kırk yarmaktır...

Mutlu olmak istersen yorulma mal, mülk, para...
Ne saltanat, ne makam... Onu İslam'da ara.

Boynuna takmışlardır mutlaka bir gün kement,
Sen de materyalizme olmuşsundur element.

Mutluluğun tarifi istek tatmini değil,
İsteğin azaltılmasında bunu iyi bil.

Müftüler sekreterdir, fetva sorayım deme,
Dini kaynaklara sor sulanmış bir din yeme.