Kazım Karagöz Şiirleri - Şair Kazım Karagöz

Behlül dana kapıda yatan ite varınca,
Köpek birden hırladı kuyruğuna basınca!

İrkildi ve dedi ki başıyla kuyruğunun
İçerden irtibatı var anlaşıldı bunun.

Batılılar Budizme, Hinduzme ılımlıdır,
Saygı duyar onlara hurmette kusur etmez.
Ama bir İslam de ayranı kabarıverir,
Saygısızlık, küfürde, zulmette kusur etmez!...

Batının İslam hakkında bildiği bönlüktür,
Ön yargısı taş gibi inatçı bir bönlüktür.

Batı dedikleri yer toplu şey kerhanası,
İki yüzlü, yüzsüzler, kuklalar arenası!..

İnsan bazen sanır ki önünde seneler çok,
Halbuki ne senesi belki yarın bile yok!

Fıtratındadır bakar bebek kendinin ise,
Felaketleri bekle bebek anonim ise! ..

Bazen kabristana git, seyret şöyle etrafı,
Nasıl kandırmışlar bak bu kadar fazla safı.
Rastgele bir kaçının taşına kulak daya,
Dinle belki duyarsın göğe çıkan eyvahı!..

Hayat normal şartlarda selam vermeyeceğim
İnsanlarla muhatap olmaya zorluyor hep,
Muhatap olmak neyse, bir de esas duruşta,
Bazen huzurlarında has durmak koyuyor hep!..

Akşama dek tepeler çiğner, ezer pabucu,
Camide baş üstünde tutar gezer pabucu.

Nice imanlar var ki yerinde yeller eser,
İçleri temiz(!) ama ondan kalmış mı eser?

Medyaydı, sinemaydı, bilim, filimdi derken,
Ceddi sabah namazına koşarak giderken,