Çoklar- çook
Memlekette ne ararsan çok.
Hastanede hasta çok,
Kışlada asker çok,
Yaşlı çok,genç çok,
Sağlam ararsan çok,
Unuttum bildiklerimi,çok bilmişlik yolunda,
Hep sıla diye diye kaldım beter gurbet elinde.
Ne işim varıdı benim Arabistan Çölünde.
Yoruldum,kahroldum boş geze geze…
Bile bile girdim namert koluna,
Yine dolup taşıyor gönlüm,
Hayallerle yaşıyor.
Sonsuzdaki sevgiliyi,
Arzuluyor,özlüyor…
Coşuyor yine kalbim,
Vefasızı içine saklıyor.
Bıktım,usandım,
Kulaklarımı tıkadım,
Dedikodu elinden.
Salgın bir hastalık olmuş toplumumuzda…
Her şeyi altüst etmiş.
Yüzüne gülenler,
Zaman kaybolup bitince,
Kervan geçip gidince,
Ömür sona erince,
Ağlamaya değer mi dersin?
Saçlara ağ düşünce,
Bu gözler var ha bu gözler!
Takılmasın,kaymasın.
Takıldı mı bir yere,
İstesen de cayamazsın…
Baktıkça bakar gördüğüne.
İnsanlık halidir,süzülür gider…
Dört duvar,bir pencere,
İki kova,bir tencere,
Altı direk,üstü kamış,
Dam üstünü çakıl sarmış,
Kırık kapı,üçbeş tabak,
Üç çuval un,paslı teneke,
Sonlarını bile bile,
Yolda düşüp öle öle.
Garipler mezarı oluşturmuşlar,
Bu ellerde garipler.
Ekmeklerini,dağdan taştan,
Eşkiyadan,yılandan geçerek,
Gelecek umut vermiyor
Nasıl düşünürsen düşün
Hangi pencereden bakarsan bak
Hangi yoldan gidersen git
Hangi kapıyı çalarsan çal
Senin istediğin gibi olmuyor
Gelenlerle gidenler
Hep aynı yöne inerler birer birer
Çok kalmaya heveslenenler
Gitmek istemedikleri yere
Biraz erken giderler.
Önü arkası yoktur dünyanın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!