Karani Arda Şiirleri - Şair Karani Arda

Araf tayım kaldım arasat da
Nasıl taşırız bilmem bu yükü
Ey tarih ne olursun
/Bu defa yazma
Kaç şehidi son görüşümüzü…
Sapanım dahi yok kalemimle geliyorum

Terkeylemiş geceleri, gündüzler,
Gecelerin altına günler gizlenmiş
Ayışığında geçen gündüzler,
Güneş doğmaz, mehtabına gizlenmiş

Gece yağmur yağmış toprağa,

Asım’ın neslidir, bilgine muhtaç,
Işık tut bu nesle canım öğretmen
Ağlayan milletlim, kültüre muhtaç
Bilgi ver millete sevdam öğretmen

Sana muhtaç olan yavru dillere,

Zifiri gecede doğan güneşe
Gündüz yıldızlara varmalı bir ümitle
İltica etmeli insan/ mülteci
Kaldırımlara cennetin sırrını
Söyleyip yürümeli
Bırakmak için şehrin duvarlarına

Sevdan kapısında köle zincirini,
Ellerimden al, ayağımdan al!
Ruhumun en ücra yerine,
Zincirini vur, kilidini vur

Ey sevgili!

KAR/A MASAL
"Büyük Dedem Kasım Efendi ve Sarıkamış şehitlerimizin anısına..."

Bir varmış bir yokmuş
Bir kara kamış varmış...
.....

.............
Geçsin artık şu üç-beş saat,
Diksin Ulubatlı zafer bayrağını!
Bitse ayrılık koşarak gidebilsem,
Uzaktan gelen şu sessiz çığlığa...
Uzansam gecenin aydınlığına,

Ölümdür hastaya rahmet,
Ölümdür hastaya şifa...
İnkar etsen onu ret,
Ölüm sadıktır sana...

Mayıs-2001

Su döküldü üzerine
Sevdanın,
Közü kömür oldu, suyu zehir,
Ya seni ısracaktı bu şehir,
Ya bana olacaktı dumanı,
Ya beyaz sayfa bulanacaktı,

Ne gülerim, ne ağlar,
Bana söylenen söze
Bilmem halim acaba?
Yazdığım hangi dize...

01.06.2005