Ala gözlüm benim ile gidersen
Bahar ayları gelsin de gidelim
Bağlar almış ılkımını karını
Yollar çamur kurusun da gidelim
Erisin dağların karı erisin
Ala gözlüm yıktın benim evimi
Eğlen şu diyarda kal diye diye
Viran ettin bahçem ile bağımı
Tomurcuk güllerim al diye diye
İnsanoğlu kurtulmuyor kazadan
Aman turnam bana yarim gücenmiş
Beni görse yoldan çıkar yan gider
Gönül suyu gözlerimden akıyor
Ah ettikçe ciğerimden kan gider
Cesedimi göz yaşıyla yusunlar
Annacığım gelen gelin
Gelen bana gelip durur
Benim seni sevdiğimi
Cümle alem bilip durur
Trablus var belinde
Annacımdan gelen güzel
Eğri bağlar başlarını
Küstünse gel barışalım
Sil gözünün yaşlarını
Evlerinin önü kuyu
Annacımdan gelen küçücük gelin
Bir saat karşımda durabilin mi
Şu dertli gönlümün Lokman'ı sensin
Kırıldı kanadım sarabilin mi
Evlerinin önü yazıdır yazı
Annacımdan gelen maya
Cemalin benzettim aya
Ağ topuğa sırma saya
Döker gider peşlerine
Her çalıda güller bitmez
Annacımdan gelen şu mavi donlu
Kaldırmış kollarım toz gele deyü
Kendi kendin yad illerden saklayu
Bir ağzın bilmezden söz gele deyü
Ilgıt ılgıt bir yel esti Urum'dan
Annacına almış koca Berid'i
Farıdı da deli gönlüm farıdı
Hazret Nuh'tan beri kimler var idi
Nuh'un tufanını bilin mi meşe
Anacına almış koca ardıcı
Annaçta bir güzel gördüm
Perdelenmiş aya benzer
Yanında bir kız oturmuş
Destelenmiş güle benzer
Gelinin beliğin saydım
karacaoğlan gibi biri sanmıyorum ki bu dünyaya gelsin. şiirleri akla hayale sığmayacak kelimelerle dolu.. mekanı cennet olsun inşaallah....
Halk türküleri bambaşka..
Karacaoğlan Efsanesi
Asıl adı Hasan’mış. Daha bir yaşına basmadan anadan öksüz kalmış. Beş yaşına varmadan da babası Kara İlyas, Kozan derebeyi tarafından askere alınmış. Bir daha da dönmemiş. Böylece küçük Hasan ortalıkta kalakalmış! Anasının “Karaca” diye sevip doyamadığı Hasan’a köyden Ser ...