Kamil Söylemez Şiirleri - Şair Kamil Söy ...

Eylüldüm …
Kaçtım menzilime,saklandım
Döndüm,döndüm yara yalvardım
Koştum peşinden yoruldum
Bir eylüldüm

Hasretin, özlemin,beni vurarken
Akşamdan,sabaha kılı yararken
Çaresiz kor gibi,sana yanarken
Sakin ol demesen,sakin ol bana

Sevda dağlarımda,karlı bir hava

Geceleri insanlar,uykuya dalar
Derin uykularında,rüyalar kurar
Benim gibi uyumayanları da var
Yaşıyorum amma,gel bir de bana sor

Sevdan çölünde kül olup,savrulmuşum

Hey yüceden yüce sevdam
Özü,sözü nice sevdam
Alı,moru gece sevdam
Seni sarıp,sarmalasam

Bakmalara doyarmıyım

Bilmem bu kaçıncı hüsran
Bu kaçıncı kazıklı voyvada
Gestapo işkencesi bana
Her çıkım sokak ucuma
Sayarken arnovut kaldırımlarını
Özlemin hangi anlamı düştü

Birazdan gece binecek
Hüzzam makamında sessizce
Gözlerim körleşecek
Tenim titreyecek sensizliğe yine
Makber dökülecek dilde uh badesiyle
Birazdan gece inecek sözlerime

Gece üşür tenimde
Ve gecem sarhoşlaşır
Üflesen yıkılacak bir çınar benimle oynaşır
Çakmak çaksan barut olup,alevlere nefesim karışır
Sesimde bir kuş,rüyasına uçuşur
Çığlık,çığlık martılarım, düşüşür

Gel sevdam, gel bana da
Kışım dönsün bahara
Salınıp,meyve tutsun
Ömrüm uzansın sana

Sevmek varsa hağla

Güle nar diyemem yar
Dün geceye geri gel
Asla
Bilirim ki gelmez geri
Ne bu ömür
Ne de seninkisi

Sen gelmedin ya,pencereme
Bak güllerim soldu
Sümbüllerim döküldü
Ahlarım,vahlarım,serzenişlerim
Dizildi bir,bir gece ve gündüzlerime
Kış oldu baharım