Kamil Söylemez Şiirleri - Şair Kamil Söy ...

Dokunuyorum penceremde,senin turuncu yüzüne
Yüzün gülüyor
Yüzüm gülüyor
Sen susuyorsun içim gülü soluyor
Yine sustun diyorum yine sustun
İşin oluyor

Yapma...
Bırak beni
Bırak....
Diyorsunya bana
Daha ne diyeyim sevdam
Ne söyleyeyim,anlatsana

Özlemek ne garip
Ölüp,ölüp,dirilmek ne garip
İçim şafağında,bir sancı
Bir garip,kurşunlanmalar var
Yer demir,gök bakır sanki
Bulutların toplanmış gözümde

Öyle kırdın ki beni
Beklemezdim senden böyle bir şeyi
Vursaydın hançeri kalbime
Bitirseydin herşeyi birden bire
Belki kanamazdı,yaram bu gün ki gibi
Kalbimde açan o güzel kır çiçeğini

Sinemde gizli yaran
Gel artık kaçmasan
Son nefesim,son yazgımsın
Yıkıpta yakmasan

Ruhumun son arzusu

Karşımda gözlerin vurur da
Ben duramam hasretim sana

Uçarım turna kanadında, aşkla
Kutsal saydığım sen topraklarına

Sen hey derin mavi düşüm
Gönül gözü,tutuşmuşum
Neyin var ki yürekten başka
Bir ara tutuşup,birara üşümüşsün
Bir de buna aşk sevda diye
Fikirler, göz yaşları dökmüşüm

Öyle güzel öyle özel bir yüreksinki
Şirlerin yorumların bir melekti
Kırdı döktü zaman seni tüketti
Şimdi kayıp kentli şairsin belli
Adına yahya demişler
Soyadına pamuk

Beni kaybettin artık,daha çok bekleyeceksin
Her kapın çalınışta,beni geldi diyeceksin
Nafile,nafile beni asla göremeyeceksin
Oysa ben,senin içinde hep tertemiz yürektim

Beni kaybettin artık,daha çok bekleyeceksin

Gözlerine gözlerim bakmadan evvel
Yüreğinde yüreğim yatmadan evvel
Dereler susuzluktan akmadan evvel
Ben aktım sevdiğim,ah ben aktım sana

Kuşların uçarı olduğundan evvel