Kamil Söylemez Şiirleri - Şair Kamil Söy ...

Öyle vurulmuş ki şu gönlüm sana
Kurulmuş saat zembeleği bağrım
Hep seni söylüyor tik taklarında
Ah bir de sen söylesen sevdiğini

Seni seviyorum hey çılgın seni

Penceren önünde görürsen beni
Açıp,perdeyi bak benim için
Görmeden yaşayamam bilirsin seni
Gözlerinle gönlüme ak benim için

Siyahı çıkart allara bürün

Cılız gece....
Cılız gün.......
Ve sen yoksun,nehir gözlüm
Sen yine yoksun bu gün
Ben un ufak kül oldum
Ellerin ellerimde

Az sonra akşam olacak
Yine gözlerim buğulu,bir gün kalacak,geride
Hangi gün güldüm ki
Bir özlem tutacak yüreğimi
Bir kasırga
Sözün düştüğü toprağım adeta

Tanrım yaratmış seni,güzel olarak
Gülden,goncadan daha özel olarak
Selvi boylu al yanaklı,pırlanta sayarak
Ben nasıl sevip,saymayayım,ağlayarak

Bıraktım bedenimi sen ellerine

Şu alemi gezdim,gördüm,seyir eyledim
Kimi acı,kimi tatlı,günler derledim
Yarim dedim can evime özüm eyledim
Hep,bekledim,hep,bekledim sen gelmedin yar.!

Boşa mıdır,doluya mı bu aşkım sandın

Günler pusardı
Geceler,Yıldızsız,kara
Ey dünyanın güzel canları
Neydi bu acımasız
Çılgınca ölüme bir adım
Bir adım daha hızlanıp,

Maziye bakıp da durmaz ağlarım
Sevdiğim gelmezsen erir yağlarım
Kurur gönül bağımda goncalarım
Sesimi duyda gel vallah ağlarım

Seninle ömrümüz yar bütün olsun

Kaybolan ömrümü,meylerde,şişede
Bulmayı denedim,sensiz olmadı, yar
Kaderden bir çizgi,alıp,giderde, ten
Silmek istedim de,sensiz olmadı,yar

Hasretin içimde,yanıp ta,tüterken

Kokun sinmiş nefesime
Tenin tenime...
Gözlerin gözlerime...
Nasıl ölmemki,sevgin,özleminle
Nasıl,söylesene
Gece ölür de kuşluk vakti