Ben Barakanga*
Sekizinci (∞) dönüşte
Bellis perennis**
Susmak zamanı:
Son yudum
Barrakudanın buzlu Burgerleri
İnsan düğümler
Ger sorun dönenceyse
Etleç sezgiler
Aslında iki yok
Bir evde
Sana nasıl ulaşabilirim ki
Sen başka iklimler içindesin güzelim
Başka gökler altında
Yıldızları değişik
İstanbul’u bir başka türlü tanıdımdı
Kışları vardı rüyalar boyu
Ve akşam olunca Bebek’ten
Ağır ağır dönen
Yorgun karlar dolu tramvayları
Bir gün dur da kuşlara bak
Kanatlarını çırparak
Denizleri aşmadalar
Mavilerin ötesine
Rüyamızı yaymadalar
Beşe dört üçe iki bire sıfır sonsuzluk
Sonsuzluk yendi bizi
Denkleme denk düşmede öngörüler
Varsayımlar yedi bizi...
Sana sonra söylerim,
Bir insan gördüğümü
Kasları gözlerinden akan
Lif lif, çile çile,
Döne döve, döve döne
Demetlerle kasları
Taşıyan ılık rüzgar
Sürer seni düşlere;
Sarı, solgun sen yaprak
Yollanırsın ötelere...
Kovansız arı gibi
Bir şey yok gibi artık anılarda
Belleğin bellediği
Uçuşan sisler, gönül perdeleri
Gri tüller
Düşsel geziler
Renk yamaları
Bu ne bitkin başlangıç
Bir dostluk sonuna
Ne yoksul bir doyum bu
Bir ben-hep, bir ben-hırs,
Bir ben-hiç uğruna
Dönüp arkaya bakmadan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!