Kâmil Şenol Şiirleri - Şair Kâmil Şenol

ikimiz
bir ortak
hüzün damıtıyoruz
yitik sevdalardan

umut

ben
seni
kırmak için
sevmedim...

ölürüm

zindanın
içinde mi
yoksa
dışında mıdır
esaret?

de ki:
sen
ruhumu
okşayan
aşık
olunmayacak

bu
öyle bir
kötülük ki
öyle bir
melanet
ya yesir tüccarı olacaksın

yine sabah
yine yoksun
yine felaket..

kırlarda açlıktan çakallar uluyor
minarelerde müezzinler ezan okuyor

saat
gecenin tiki
sen
yoksun

kimbilir hangi hayalin peşindesin

ondört şubat sevgililer günü
olmaktan çıkarılmalı

şubat
sevgililer ayı olmalı

bir fırtına alacası
bir şimşek mavisi
bir sevda masalı

seni sevmeye
nerenden başlamalı?

yalnızlıktan yakınıyorsun ya sen
ne vakit düşse yağmurlar üzerine
uçurtmalardan korkuyorsun ya sen
hani gökkuşağı çıkmıştı da gözünde
dudakların diyorum, ya da boynun her neyse
cilt altı kanamaları gibiydi, öylesine mor