Kâmil Şenol Şiirleri - Şair Kâmil Şenol

0

TAKİPÇİ

Kâmil Şenol

bir sabah geleceğim
beklemediğin bir sabah
kapında, kavuşmak üzre
şarkılar söyleyeceğim...

sen sabah düşlerinde

Devamını Oku
Kâmil Şenol

burnumda o tat
dilimde o koku
karışır canlarımız
ebru kâmil olur
kâmil de ebru

Devamını Oku
Kâmil Şenol

mesafeler cinaslı
uzaktan sev beni yar
uzaktan sev beni
dolunay şahidimdir
jüpiter şahidim
küsme yok tafra yok hanemde

Devamını Oku
Kâmil Şenol

seviş benimle
ve git
orman karanlığında kalsın
ve nemli dudakların
son anısı
aşık ol bana

Devamını Oku
Kâmil Şenol

kızgın bir ay doğuyor güllükdağı sırtlarından
yamaçlarında yolunu şaşırmış kertenkeleler
kekik kokusundan yoksun vadiler, çam ve reçine sade
ay kızgın... ışığı, donuk ve mavi, aralayıp iğne dikenleri
yer bulmaya çalışıyor adaçaylarının mersinlerin kalabalığında
oysa uzaklarda, aşağılarında rutubet yüklü yamaçların

Devamını Oku
Kâmil Şenol

siyam balığı gibi geceler
kavgacı, hoyrat, acımasız
deniz kurşuna çalan çelik mavisi
kuzguni karanlığında çitle çevrili bahçelerin
portakal çalardık ağaçlardan
çare yok -gün be gün eriyor ilk yaz çiçekleri

Devamını Oku
Kâmil Şenol

tren gelir
gider tren
peron dolu
boştur peron
kimi bekler
gider kimi

Devamını Oku
Kâmil Şenol

sızdılar pencereden
gece, yalnızlık ve puşt
aynı yoğun akışkanlık
ve aynı sinsi riyakarlıkla

insan böyle mi uzak olur şehrin ışıklarına?

Devamını Oku
Kâmil Şenol

ve karanlıktı beni mahkum ettiğin bozkır
ufukta
çok uzaklarda
göçerler çadırlarını topluyorlardı ağır ağır.
adına yaraşır bir sıradanlıktaydı yaşam:
kır'dı ve boz'du

Devamını Oku
Kâmil Şenol

ah bu sevdalar yok mu
bu kara sevdalar
her akşam gelip de melun
bir şairin ciğerini didikler

ah bu sevdalar yok mu

Devamını Oku