Kime sordumsa seni, eğip başını sustu,
Bir haber alamdım, dolaştım eşi dostu.
Derviş olup aradım, buldum ama ne çare?
Meğer ki el olmuşsun, serdim gönlüme postu.
26 Mart 1990 – Pazartesi / Konya
Yedi düvel birleşse, etmez bir yıldız-hilal,
Andımız var dönmeyiz; ya ölüm, ya istiklal…
Çanakkale, Sakarya gördü en son yüzünü,
Şimdi Kocatepe’de, Gazi Mustafa Kemal.
30 Ağustos 1996-Cuma / İzmir
Giden gitti bir kere, çare değil ağlamak,
Yazık gözyaşlarına, gönül feryadı bırak.
Belliydi her halinden, aklı yaban eldeydi,
Sevmemeliydik baştan, bize bu hal müstahak.
1 Kasım 1990-Perşembe/Bilecik
Gözüm her şeye kördü, bir sen hariç müstesna,
Bırakmıştım kendimi, aşkının rüzgârına.
İlk zaman ılgıt ılgıt, esti kavak yelleri,
Araya hicran girdi, sonra koptu fırtına.
7 Mart 1989-Salı / Ankara
Unutmalısın gönül, lamı cimi yok bunun,
Yoksa Kerem misali yanmak olacak sonun,
Tutuşup yüreğinden, yanıp gitsen ne fayda,
Aklı yaban ellerde, sende değil ki onun.
16 Temmuz 1987-Perşembe / Ödemiş
Bu sana son şiirim, uzaklardan hediye,
Unut artık beni de, arama sorma diye.
Sırana gizli gizli, koyduğum güller gibi,
Soldu tüm hayallerim, ne kaldı ki geriye?
30 Eylül 1988 – Cuma / Ankara
Benimkisi bir hayal, biliyorum ne mümkün,
Sen gelinsin ben güvey, sade mesut bir düğün.
Ellerin ellerimde, gözlerin gözlerimde,
Dalmış gitmişim yine, düşlerine büsbütün.
18 Eylül 1988- Pazar /Ankara
Ne beklersin ey tabip, vur neşteri yarama,
Lokman olsan çarem yok, ilaç merhem arama
Arada bul gönlümü, koparıp at içimden,
Yoksa bu karasevdam dönüşecek vereme…
25 Nisan 1991- Perşembe / Konya
Ne yapsaydım da seni, vermeseydim ellere,
Al güller mi serseydim, geçeceğin her yere,
Nerde gizliydi bilmem, gönlünün anahtarı,
Aradım çok aradım, bulamadım bir kere.
16 Nisan 1990-Pazartesi / Konya
Sanki bir rüya gibi, tozpembeydi ortalık,
Bahçede bülbül sesi, suda rengârenk balık,
Öylesine sevdayla, hayale dalmışım ki,
Bir güle bakar iken, bahar geçmiş ne yazık.
3 Aralık 1990-Pazartesi / Bilecik
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!