Kapanıyor geride kalan bütün kapılar,
Viran oluyor bir gün, en görkemli yapılar.
Nice sultanlar geçti, bu mülkün üzerinden,
Belli ki kiracıyız, Tanrı’da tüm tapular.
Kaçıyorsun aşkımdan, sığınıp bir sebebe,
Bilmem bu kara sevdam, daha nelere gebe?
Usandım karanlıktan, çöz başımdan mendili!
Sıkıldım bu oyundan, bitsin artık körebe.
18 Mart 1986 - Salı / Ankara
Bir kara yazgıdır bu, rızk için kara kömür,
Tedbire ne gerek var, böyle ucuzken özür…
İster kazadır deyin; ister ihmal, cinayet,
Gitti canlar bir kere, artık sizlere ömür.
14 Mayıs 2014- Çarşamba / İzmir
Kolay olsaydı öyle, çoktan geçerdim senden,
Vefalı bir yar arar, bulurdum ya elbet ben.
Neyleyim ki şu gönlüm, söz, nasihat dinlemez,
Dünya âlem bir yana, yar dediği ille sen.
4 Haziran 1990- Pazartesi / Konya
Elveda demek kolay, öylesine sevdaysa,
Yüreğin onda bunda, birkaç kişide paysa,
Ya benim gibi âşık, nam-ı diğer Mecnunsan,
Geç bakalım Leyla’dan, öyle hemen kolaysa.
3 Mart 1989-Cuma / Ankara
Yaşadık da ne oldu, bak şimdi hepsi hayal,
Anladım ki bu hayat yaşanılan bir masal.
Yanık yanık söyledin, eski yaram depreşti,
Çal o türküyü âşık, bir de benim için çal!
Ağustos 1991 - Konya
Gökten üç elma düştü, bitti artık bu masal,
Oldu cinler periler, hayal içinde hayal,
Sen bir sırça sarayda, kaldın sonsuza kadar,
Ben döndüm divaneye, yaşayıp onca melal.
26 Şubat 1991- Bilecik
Anladım ki aşkımız, sadece bir masalmış,
Devler periler yalan, gönlüm hayale dalmış.
Bir varmış bir yokmuşa döndü tüm hatıralar,
Gökten düşen elmadan, gel gör bize ne kalmış?
22 Ekim 1989 Pazar / Ödemiş
Bir resmin yok ki assam, odamdaki duvara,
Sabah akşam seyretsem, dalarak hülyalara,
Efkâr bastıkça çıkıp, gezsem de caddeleri,
Maalesef hayalini, göstermiyor Ankara.
26 Ekim 1987-Pazartesi/Ankara
Ustan neylerse osun, ihtiyacın yok akla,
Oynar alkış toplarsın; iple, telle, çomakla.
Ustan oyun bitince koyacak bir kutuya.
Sen yine karanlıkta kalacaksın be kukla.
19 Ekim 2009-Pazartesi/İzmir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!