Ellerim hep havada, yalvarırım duy biraz!
Gece gündüz diz çöküp, ettiğim aynı niyaz.
Tek dileğim var senden, ne olur eyle ihsan,
Sen her şeye kadirsin, kaderime onu yaz!
Mayıs 1987 - Ankara
Dağlarda kar eriyip, dereler taşanda gel,
Gönlüm haberdar olup, sevinip coşanda gel,
Birden çıkma karşıma, kalbim durur ölürüm,
Bahara yoldaş olup, son cemre düşende gel!
Mart 1987 - Ankara
Sen o zamanlar hani, peri misal bir kızdın,
Kavak yeliyle gelip, bir gün kalbime sızdın.
Hüsnüne sözüm yoktu, inkâr edemem asla,
Lakin çok geç anladım, ne yazık vefasızdın.
24 Şubat 1990 – Cumartesi / Ödemiş
Her yanım sırılsıklam, açtım sana bağrımı,
Bu yürek yangınını, söndüremedim yağmur!
Dağıtamadım gitti, başımdan efkârımı,
Ne dediysem gönlümü, kandıramadım yağmur!
Yine sokaklardayım, baş açık yalın ayak,
Vurulur da Mehmedim, geride yetim ağlar,
Anası kan uykudan, uyanır kara bağlar.
Can verip yılmamışız, biz bu vatan uğruna,
Her zaman ayaktayız, yıkılsa ulu dağlar.
Kasım 2007 - İzmir
Katlanmışım ezelden, dünyanın her gamına,
Gizlemişim seni ben, mazimin her demine.
Git yolun açık olsun, kara gözlüm elveda!
Bundan sonrası hicran, geldik yol ayrımına.
(Kasım 1988 – Ankara)
İçime bir hal oldu, yanarım usul usul,
Tarifi zor ne desem, bilmem anlatsam nasıl?
Biraz ateş basması, biraz tatlı heyecan,
Anla be kız ben seni, seviyorum velhasıl.
28.Mart 1983-Pazartesi/ Ödemiş
Şairim ozan benim,
Nazından bezen benim,
Mecnun olup çöllerde,
Divane gezen benim.
Üşüyor bak ellerim, tut ne olur yeniden,
Bırakma bir daha hiç, öleceğim yoksa ben.
İçim yanıyor lakin hasret çeker ellerim,
Isınmıyor bir türlü, kâr etmiyor eldiven.
4 Mart 1988-Cuma / Ankara
Sağım sensin, solum sen, önüm arkam ebem sen,
Gözüm hep seni arar, durmaz mütemadiyen.
Onca yıldır saklandın, aradım köşe bucak,
Usandım bu oyundan, çık artık neredeysen
28 Eylül 1988-Çarşamba / Ankara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!