İzzet Kocadağ Şiirleri - Şair İzzet Kocadağ

İzzet Kocadağ

Dün seni gören olmuş, bir dosttan haber aldım,
İçime bir heyecan, kalbime ateş düştü,
Uyku tutmadı gözüm, her dem hayale daldım,
Sabah olmak bilmedi, gecem gündüzüm şaştı.

İn cin uyanmamışken, kuşlar uyurken dalda,

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Cadde sokaklar bomboş, benden gayrı yok gezen,
İn cin uykuda yine, seni düşlüyorum ben,
Gecenin ortasında, her sokakta hayalin,
Sessiz sedasız gelip, geçiyorsun önümden.

11 Ağustos 1988-Perşembe/ Ödemiş

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Bu yolun sonu belli, heyhat! Mutlaka hicran,
Hazır ol yokluğuna, henüz kopmadan tufan,
Kendine bir teselli, ara şimdiden gönül,
Yoksa halin haraptır, o gün geldiği zaman.

25 Kasım 1985-Pazartesi /Ankara

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Her şey yerli yerinde, cadde sokaklar aynı,
Bir sen eksiksin diye, bomboş sanki bu şehir.
Geçtiğin yollar suskun, hüzün sarmış her yanı,
Ağlıyorum gören yok; soran yok, derdin nedir?

Baktıkça canlanıyor dört yanda hatıralar,

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Bu gece çok karanlık, yıldızlar sürgün sanki
Ben sana ağlıyorum, hiç durmadan inan ki!
Yürüyorum baş başa, hayalinle sokakta;
Saçıma düşen yağmur, gözyaşımla yanakta.
Uykularım bölünmüş, yüreğimin yasından;
Kulağımda sesin var, seneler öncesinden.

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Bitti verilen ömür, sanırım sona geldik,
Geçtik her varımızdan, nihayet cana geldik.
Bembeyaz elbiseyi giydik ama ne fayda,
Kapısız penceresiz karanlık hana geldik.

9 Ekim 2007-Salı / İzmir

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Anlamam fenotipten, veyahut genotipten,
Bak bir virüs yüzünden, kırılırız gripten.
El aman Zuhal Hocam, biyologsun anlarsın,
İğnesiz bir reçete, yaz ver haptan şuruptan.

6 Mart 1984 – Salı / Ödemiş

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Burası dünya değil, artık bana Cehennem.
Yansın yansın kavrulsun, ateşlerde şu sinem.
El olup gittin işte, hiç ardına bakmadan,
Dilerim bahtın gülsün, mutluluklar bir tanem!

21 Ocak 1989 – Cumartesi / Ankara

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Bundan sonra bir daha, çalmam artık kapını,
Sönmese de içimde, bir ömür köz yığını.
Dilerim benim kadar sen de seversin bir gün,
Lakin onun gönlünden, olasın daim sürgün.
O zaman anlar belki, çektiğimi taş kalbin,
İnler kulaklarında, şarkılar hazin hazin.

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Bırakıp gittin beni, ardına hiç bakmadan,
Sana dair hiç bir şey, bir ümit bırakmadan.
Geriye kırık bir kalp, ince bir sızı kaldı,
Dinmeyecek belli ki, can bedenden çıkmadan.

14 Ekim 1990-Pazar / Bilecik

Devamını Oku