Her sabah zırıl zırıl, demedin biraz da yat,
Uykumu puşt eyledin, vermedin bir gün rahat.
Mezun olup giderken, kırmaz mıyım ben seni,
Hele şu okul bitsin, kork benden o gün saat.
20 Aralık 1988- Salı - Ankara
Hüzün mü koydun bugün, kadehime ey saki!
İçtikçe o geliyor, karşıma hep inan ki.
Dalıp gidiyor yine, gözlerine gözlerim,
Nefessiz kalıyorum, zaman duruyor sanki.
15 Kasım 1988-Salı/Ankara
Dönüp bakmadın bir kez, ardında neler oldu,
O yaram kapanmadı, aylar, seneler oldu.
Bir daha sevemedim, senden başka birini,
Nice güzeller gördüm, doldurmadı yerini.
Sen beni hiç sevmedin, çoktan anladım bunu,
Biliyorum hicrandır, bu aşkın elbet sonu.
Ne var ki şu gönlüme anlatamadım gitti,
O vefasız kalbinde, başkası olduğunu.
25 Aralık 1986-Perşembe / ANKARA
Uçsuz bucaksız deniz, tozar kumdan dalgalar,
Bir Mecnun ortasında, durmadan seni arar.
Kıskanıp bu sevdayı, silmiş bütün izini,
Seni kaybetmem için, ardından kopan rüzgâr.
21 Ekim 1988- Cuma / Ankara
Aşkıma karşılık ver, gönlüme bayram olsun!
Senden gayrı seversem, gençliğim haram olsun!
Başka birisi varsa, gönlünde gizlediğin,
Vur hançeri kalbime, ölmeye yaram olsun!
Kasım 1986-Ankara
Ölümü düşünüp de korkuya düşme sakın!
Kelle koltukta olur, bilirsin ki her akın.
Sür şahlanan atını, vaktidir ey akıncı,
Zaferi görüyorum, şafaktan daha yakın.
17 Mart 1997-Pazartesi/İZMİR
Bir ümit vermediysen, figan ederken bülbül,
Şimdi niye yanarsın, kan ağlayıp da ey gül!
Artık zamanı geçti, aşk denilen baharın,
Beklediğin bülbülse; dönmeyecek bunu bil!
Ben Mecnûn, ben Kerem’im, nâm-ı diğerim İzzet,
Etmedim senden başka, billâh kimseye minnet.
Seversen baş tâcımsın, sevmezsen de eyvallah!
Bir Tanrı’ya borcum var, o da candan ibaret.
28 Nisan 1986 – Pazartesi / Ankara
Yaslanmışım bir köşeden bakarım,
Koyup beni gidiyorsun yâr gelin!
Ah eyleyip yüreğimi yakarım,
İçerimde her yanlarım kor gelin!
Perçemlerin düşmüş yine yüzüne,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!