İsmet Tahtacıoğlu Şiirleri - Şair İsmet ...

Gurbet yollarında kaldı gözlerim,
Bir bilsen ne kadar özledim seni,
Ölüm sensizlikten kolaymış meğer
Ansızın çık da gel, sevindir beni

Açılsın vuslata örtük kapılar,

Bana karlı dağdan kar bağışlama,
Gidiyorsan çek git, sana kal demem.
Bırak şimdi timsah gözyaşlarını,
Gölge etme, başka ihsan istemem

Taptığım bir Tanrım vardı, bir de sen,

Bir başka güne bırak, tesellî sözlerini,
Başımı koymak için, ödünç ver dizlerini.
Zâten bunca yıl sonra zor buldum izlerini
Başımı koymak için, ödünç ver dizlerini

Çok uzak yoldan geldim, sen de bir adım gelsen,

Çocukluğuma el salladım,
Yolcu iskelesinden.
Ofisin kumsalına gömdüm anılarımı.
Okşar özlemlerimi mâzinin dost elleri,
Dörtyol'dan Çiftliğe doğru,
Akasya kokularını taşır, başımda kavak yelleri.

Yandı gönlüm, yandı rûhum,
Duman oldu sevdâlarım
Bir zâlime kul oldum ben,
Ziyan oldu sevdâlarım

Bahar'larım döndü Güz'e,

Gece isyân ediyormuş, bu karanlık güne hep,
Aya küskün, sebeb olmuş da siyah rengine hep,
Medet ummuş yazık âteş böceğinden bile hep
Yakamozlar kaçıvermiş süzülüp engine hep

Sarı vermiş yine mâtem yine sâkin denizi,

Derdin fazla geldiyse,.
Dök, azalsın Yasemen
Sevgim Fazla geldiyse,
Üstü kalsın Yasemen

Bil ki, ey güzel perim,

Doğruyu dedik diye dokuz köyden kovdular,
Hakkımızı istedik, ana-avrat sövdüler,
Bencil çıkarcıların yetmedi yaptıkları,
Biraz isyan edince, sırılsıklam dövdüler

Merhamete çağırdık insafsız olanları,

Kurduğum hayallerin bini bir para gülüm
Bana sevgili gibi, bakmanı çok isterdim.
Bu kadarla yetinmem, sevgini de beklerdim,
Aşkım için gözyaşı dökmeni çok isterdim

Davetkâr bakışların delerken gözlerimi,

Varsın karlar yağsın şakaklarıma,
Kendimi ihtiyar hissetmedim ki.
Sarıldım sımsıkı İlkbaharıma,
Daha son şarkımı söylemedim ki.

Bırakmam sevdanın asla peşini,