Aşkımızın mazisi temiz oldukça
Kalplerde güzel anılar doldukça
Seven sevilene saygı duydukça
Seveni sevilenden ayıramazlar
Ne hasretlik çektiren uzun yollar
Sevgi pınarlarından içmeye geldim
Pınarlar içinden seçtim de geldim.
Sen sevgini vermesen de bana
Ben senin kapında ölmeye geldim.
Şimdi meyhaneler oldu benim yuvam
Duygularım….
Alıp benden beni götürür bir yerlere
Damarlarıma kadar işlemiş gibi.
Ruhumda bir şeyler belirir
Anlamak istiyorum.
Ama bir türlü anlamıyorum insanları
Yada anlatamıyorum kendimi
Duygularımı,düşüncelerimi
İki dik yamacın etrafına konulmuştu evler
Ortasından uzunca bir yol geçerdi yanında selviler
Bakmaya kıyamazsın içinde büyür sevgiler
Ben sana hasretim seni özlerim köyüm
Nedeni bilinmez hüzün tünelinde gibiyim
Ben bende değil,mecnun gibiyim
Senin aman vermez sevdan yüzünden
Belki bir deli,belki de divaneyim.
Ama yinede fena değilim.
Ümidimi kesmiştim artık senden
Gelmez dedim gelmez artık gitti
Ruhumdan silinmiştin,silinmiştin bedenden
Geldin ya artık dünya umurumda değil
Unuttum dünü umudumsun bugün
Birde sana “cesur” diyorlardı
Cesaretin, yüreğinin derinliklerinde saklı
Oysa korkuların gün yüzüne çıkmış
Sevdiğini bile söylemeye korkmuştun.
Ne zaman bir şiir yazmak istesem;
Saatlerce anlamsız şekiller çizer kalem
Gözümün önünden geçer bir şerit gibi
Baştan sona hayat hikayem
Ne zaman bir şiir yazmak istesem;
Ümit dünyasına dalmışım biranda
Ümitle yaşasın diye insan dünyada
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!