Güz geldi.Bahar kuşları yeniden yollarda,
Onlar çoktan göç etti,şimdi yoklar çıplak dallarda,
Yaprakları dökülmüş bir bir yeşil ağaçların
Şimdi yerlerinde yeller esiyor gurbet kuşlarının.
Baharı şimdiden özledik,daha gelmeden kışları
İçimdeki şaire seslendim bu gece
Kaleminle yaz bütün aşkları
Yüreğinden kopan bütün duygularla
Yaz bütün yaşanmışlıkları
İçinden geldiği gibi.
Ruhum acımı çekiyor ne?
Bedenim biraz daha ağırlaşıyor sanki
Ayaklarım gövdemi taşımıyor mu artık!
Aynalar bile kabullenmiyor yüzümün aksimi
Giderek daralıyor zaman akıbete doğru
Hiç yaşlanmayacak gibi duran yüreğim
Sana nasıl anlatsam duygularımı bilemiyorum
Kelimeler kifayetsiz kalıyor,anlatamıyorum
Sevgim bir pınardır, önünde çağlayıp akan
Aşkındır beni hergün içten içe yakan
Hazanda yaprakları dökülen dallar gibiydim
Yokluğunda bir garip, sefil bir serseriydim
Bir gün çıkageldin baharda açan gonca güller gibi
Zor olmadı bu senin için anladın sende sevdiğini.
Şimdi sevginle ben bir başkayım artık dünyamda
Ellerimi açtım semaya
Rabbimden diledim her şeyi
İyilik ve güzelliği
Rahmet ve bereketi
Doğruluk ve dürüstlüğü
Ne ümitlerle sevmiştim ben, seni.
Başıma taç etmiştim sahte sevgini.
Ardına kadar açmıştım gönül penceremi
Dönsen bile beni ben de bulamazsın ki.
Sana bağlamıştım ümitlerimi
Mutluluğu sende bulurum diye
Nasılda muhtaçtı yüreğim senin sevgine
Ardına bile bakmadan gittin be vicdansız
Rüzgar sesi ile irkildi çam dalları
Hazin hazin bir ses yankılandı
Bir ıslık sesiyle ortalık naralandı
Sessizliğe boğulmuşken bahçe bağları
Yine uykusuz bir gecedeyim,
Yine yüreğimle kederdeyim,
Seni düşünüyorum,kendimce,
Yüreğim tuzla buz bir vaziyette.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!