Yeşil gözlerinle kalbimi yaktın
Tatlı sözlerinle aklımı aldın
Seviyorum derken nasıl da inandım
Madem seviyordun neden bıraktın.
Aşığım dedin yalan söyledin
Utanıyorum; nedense Seni Sevdiğimi söylemeye
Utanıyorum; gözlerine bakıp bakıp dalmaya
Utanıyorum; gözlerine bakarken elini tutmaya
Hiçbirşey söyleme ne olur ben zaten utanıyorum.
Mutluluğun kaybolur
Kederler seni bulur
Gönlün perişan olur
Bu aşkı bitirirsen.
Hüzün girer kalbine
Mutluluk çok güzel,doyumsuz bir an,
Yazar mı yoksa yaşar mı bilemem insan,
Sevgiyi bilmeyen bahtsız gönülde
Büyük bir yük olur,ten beden de can.
Tadınca kalpler aşkı,sevdayı,
Kop gel yüreğinden beklerim sevdalarla
İmkansız aşkların varolduğu diyarlardan
Gözlerinden alev gibi fışkıran şehvetinle
Hiç yaşanmaz denen aşklarla kopta gel.
Korkularınla kopta gel bütün benliğinle
Kadınım,Sen ne cefakar bir varlıksın Dünyamda
Kadınım,Sen ne vefakar birisin yanımda.
Kadınım,Sana ne kadar minnet etsem azdır,
Kadınım,Sen hep benimle oldun,bedenimde,canımda.
Kadınım,Önce bir anasın elleri öpülesi
yine saçların dağılmış, omuzlarında.
uçuşuyor telleri, tatlı tatlı rüzgârda,
Gözlerin dalmış gitmiş öylesine,
uzaklara.
belki de bir düş dünyasında,
kayboldun gittin zamanla.
Mektuplarında geç kalma diyorsun
Günler geçmiyorsa günah benim mi?
Hasretin kalbimi yaktı diyorsun
Yollar uzaksa günah benim mi?
Göçmen kuşlar yuvasından uçunca
Mutluluk Rüzgarı eserken etrafımda,
Sen yoksun sevdiğim,dargınım kadere.
Ne kadar isterdim olmanı yanımda
Sen yoksun sevdiğim,boğulmuşum kedere.
İlk konuştuğumuz gün,o ela gözlerimde
Yanıp sönen sevda ışıklarını hatırlıyor musun?
Beni sevdiğini söylerken
Titreyen sesini hatırlıyor musun?
İlk ayrıldığımız gün yaşla dolu gözlerimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!